________________
હવે પેલો શ્રુતિરતિ તો મિથ્યાદષ્ટિ હતો અને આ રાજા કુલકર | ધર્મ પામ્યો નહોતો, એટલે અવધિજ્ઞાની મુનિના યોગે પેલા સર્પની વાતના નિમિત્તથી ધર્મના પરિણામ જાગેલા તે ઢીલા થયા, ચાલ્યા ગયા? - હવે સંસારનું સ્વરુપ જોજો. રાજા જે રમણીની સાથે ભોગ ભોગવવા માટે સંસારમાં રહે છે, ત્યાં વળી જુદી જ ઘટના છે. એ રાજાને શ્રીદામા નામની રાણી હતી. એ કુલ્ટા હતી. એ જ રાણી આ જ ભાઈબંધ શ્રુતિરતિ સાથે સદા આસક્ત હતી.વૈરાગ્ય થયા છતાં રાજા સંસારમાં રહ્યો માટે અગર તો બીજા કોઈ નિમિત્તને પામીને ‘અમારું દુશ્લેષ્ટિત રાજાએ જાણ્યું છે. એવી એ કુલ્ટા રાણીને શંકા થઈ અને એથી એ કુલ્ટાએ પોતાના પતિને મારી નાંખવાનો વિચાર કર્યો.
આ સંસાર ! આ બનાવો સંસારમાં નવા નથી, કાયમ બને છે, પણ અજ્ઞાનના આવરણથી જોઈ શકાતા નથી. ધોળું એટલું દૂધ નહીં અને પીળું એટલું સોનું નહિ.
પછી પુરોહિતપુત્રની સંમતિથી રાણી શ્રીદામાએ ઝેર આપીને પોતાના સ્વામી રાજા કુલંકરને મારી નાંખ્યો.
જુઓ કે રાજા કુલકરથી સંયમ ન લેવાયું, ભોગ ભોગવવાના પણ રહી ગયા અને મનુષ્યભવ નકામો ગયો !
શાસ્ત્રકાર પરમષિઓ વારંવાર સાવધ રહેવા ફરમાવે છે આ તો સંસાર ! સુખના પહાડ ખડા હોય પણ પુણ્ય પરવાર્યું કે ખલાસ. અગીયાર વાગે સૂતેલા સવા અગિયારે ખલાસ થયા, એ નથી જાણતા? ખાતાં-પીતાં, પેઢી ઉપર હિસાબ ગણતાં રુપિયા ગણતાંગણતાં, હસતાં-હસતાં મરણ થાય, એ બધાં મોટે ભાગે કુમરણ. વ્રતાદિના સ્વીકારપૂર્વક શુભ ધ્યાનમાં મરણ થાય, તે ઉત્તમ મરણ. આજે લોકો જુદી ગણત્રી કરે છે. કોઈ હસતાં મરે તો કહે કે, “વેદની ઓછી' પણ કઈ રીતે હસતો હતો તે જોવું જોઈએ. આયુષ્ય કયું ર૩
....શ્રી ભરતજી અને ભુવનાલંદાર હાથી...૧૨
