________________
૧૯૪ રાજવી બન્યા નથી. શ્રીરામચંદ્રજી શ્રીભરતજીની દીક્ષા લેવાની
ઇચ્છાને પણ જાણે છે; આમ છતાં તેમનામાંય મોહ તો છે ને ? શ્રીરામચંદ્રજી જો કે સમ્યગ્દષ્ટિ છે, ધર્માત્મા છે, પણ મોહ જીતીને બેઠા નથી. મોહોદયના યોગે વિરાગીને સ્નેહસંબંધ તોડતો અટકાવવાના પ્રયત્નો થવા એ સહજ છે, પણ એ આત્માઓ માર્ગને માટે કે માર્ગના ઉપદેશકોને માટે તો જરાય આડું-અવળું બોલે કરે નહિ. સમ્યગ્દર્શન અને મોહનો ઉદય, બે સાથે છે ને ? ક્ષાયોપશમિક ભાવ અને ઔદયિક ભાવ બેય હોય તો બન્નેય કામ કરે. મિથ્યાત્વનો ક્ષયોપશમ મોક્ષમાર્ગ તથા મોક્ષમાર્ગના ઉપદેશક પ્રતિ એવા અવસરેય દુભાર્ય ન આવવા દે અને મોહનો તીવ્ર ઉદય હોય તો પોતાનો સ્નેહી પોતાને છોડી ચાલ્યો જવા માગે તે સહન પણ ન કરવા દે !
જ્યારે આજની દશા તો જુદી જ છે
આજે તો દશા જ જુદી છે. વિના કારણ કો'કને દીક્ષા લેતો સાંભળીને માર્ગને અને માર્ગદેશક સાધુઓને ભાંડનારા વધી પડ્યા છે અને એવાઓનો જ આ કોલાહલ છે. ધર્મીઓએ આવા અવસરે એવા કોલાહલખોરોથી જરાય ગભરાવું જોઇએ નહિ, પણ જે માર્ગને એ લોકો ભાંડે છે તે માર્ગે જ્વા તૈયાર થયેલાઓને તેમજ એ માર્ગના ઉપદેશક સુગુરૂઓને પણ એવા વધાવી લેવા જોઇએ કે જેથી પેલાઓને થાય કે આપણી બળતરા કેવળ આપણને જ બાળે છે. એમનું કામ તો ચાલુ જ છે. એમના કોલાહલનું નિમિત્ત ધર્મીઓને ધર્મમાર્ગમાં વધારે દૃઢ બનાવનારૂં નિવડવું જોઈએ. એમ થાય તો જ એ કોલાહોલખોરો ધર્મમાર્ગમાં વિઘ્નો નાંખતા અટકે.
n-c))'
*c 39002826
શ્રીરામચંદ્રજી એ શ્રીભરતજીને કરેલી યાચના
શ્રીભરતજી સંવિગ્ન મનવાળા બન્યા છે એમ જાણીને શ્રીરામચંદ્રજી એ શ્રીભરતજીને મધુર વચનોથી જે વસ્તુ કહી, તેને દર્શાવતાં શ્રી ‘પઉમચરિય' ના રચયિતા પરમર્ષિ ફરમાવે છે કે,
‘અશ્વ વિયરેખ નો વિ હૈં, મરહ ! તુમ વિશે મહારત્ને
तं भुज्जसु निस्सेसं, वसुहं तिसमुदपेरन्तं ॥१॥
<
