________________
શિયાળી અયોધ્યભાગ-૫.
૨૪૪ બાપો અચકાયાં નથી. દીક્ષા લેવાની પવિત્ર ભાવના ઉત્પન્ન થવામાં
નિમિત્તરૂપ બનેલા સાધુઓને ભાંડતાં, એમને માથે કલ્પિત કારમાં કલંકો ઓઢાડતાં અને તદ્દન ખોટી તેમજ વજુદ વગરની હકીકતો જાહેર કરવા દ્વારા શ્રી જૈનશાસનની અપભ્રાજના કરતાં પણ જેમને અરેરાટી ય નથી થઈ, એવા ય સંબંધીઓ પણ હોય છે. દીક્ષાર્થીને દિવસોના દિવસો સુધી ઘરના ઓરડામાં ગોંધી મૂકે, ગાંડો થઈ ગયો છે એમ ઠરાવવાના પ્રયત્નો કરે અને ચોરી વગેરેના જુઠ્ઠા આરોપો મૂકે તેમ જ એ રીતે સરકારી મદદથી પણ દીક્ષાર્થીને કલ્યાણમાર્ગે જતો અટકાવવાના પ્રયત્નો કરે, આ કાંઈ અશક્ય બીના નથી ! આ વીસમી સદીના કહેવાતા વ્યક્તિ સ્વાતંત્ર્યના યુગમાં પણ એવું નથી જ બન્યું એમ નથી. એવું એવુંય બન્યું છે કે, જે સાંભળતાં પણ કમકમાટી ઉપજે. આવા ધર્મષી ક્રૂર અને મોહાંધ માતાપિતા આદિના પનારે પડી ગયેલાઓને વધારે સામર્થ્ય કેળવવું પડે અને બહુ યુક્તિપૂર્વક શિકારીના હાથમાંથી શિકાર છટકે તેમ છટકવું પડે એ પણ શક્ય છે, પણ એટલી બધી અધમતા બહુ થોડા કુટુંબોમાં હોય. કોઈએ વગર અનુમતિ માગ્યે માતા-પિતા એવાં જ છે એમ નહિ માની લેવું જોઈએ, પણ તેવાં હોવાનો સંભવ લાગતો હોય તો પહેલાં હોશિયારીથી વાત કરીને તેમના અભિપ્રાયને જાણી લેવો જોઈએ, પછી યોગ્ય પદ્ધતિ અખત્યાર કરી શકાય છે.
સભા અનુમતિ ન મળે તો ?
પૂજયશ્રી : યોગ્ય અને શક્ય પ્રયત્નો કરવા છતાં પણ માતાપિતાદિની અનુમતિ ન મળે તો તેમનો, ગ્લાનૌષધાદિ દષ્ટાંત મુજબ ત્યાગ કરવો જોઈએ, પણ એવી રીતે ત્યાગ કરતાં પહેલાંય પોતાની શક્તિ મુજબ તેમના નિર્વાહનો પ્રબંધ કરવાનું ચૂવું જોઈએ નહિ.
સભાઃ આટલું છતાં આજે ધમાલ કેમ છે?
પૂજયશ્રી : દીક્ષા ધર્મનો દ્વેષ એ જ મુખ્ય કારણ છે. દીક્ષાર્થીઓને અને દીક્ષાદાતાઓને આજે મોટેભાગે ખોટી રીતે જ વગોવવામાં આવે છે, એવો મારો અનુભવ છે. આથી જ કહેવું પડે છે કે
