________________
કોઈ દીક્ષા લેવા નીકળે ત્યારે દયાની વાતો કરાય છે, પણ સંસારમાં રહા એ કેટલા નિર્દય અને ઘાતકી બન્યા છે એ જો વર્ણવાય તો અંગારા ખરવા માંડે. તમારાથી ન થાય તો ન કરો, પણ કરનારને હાથ જોડવા જેટલી તો ઉદારતા કેળવો ! સદાચારના દુમન બનેલા, સંસારમાં સ્વર્ગ ઉતારવાની વાતો કરે છે, પણ ખરી રીતે તો એ બિચારા નરકના કીડા બનતા જાય છે. દયા તો એમની ખાવા જેવી છે એમની દુર્દશા જોઇને ધર્મીઓને દયા આવે તેમ છે પણ એમને એમની પારરક્તતા એને ભારેકર્મીતાના યોગે પોતાની દુર્દશા નથી જણાતી. કારણ કે એ બિચારા એને સુખરૂપ માની બેઠા છે. ભૂંડ કેમ વિષ્ટામાં મોટું ઘાલે છે ? કહો કે એ એમાં જ આનંદ માને માટે ! તેવી જ દશા એવાઓની છે ખરેખર, આપણે તો એવાઓની દયા જ ખાઈએ છીએ.
દીક્ષાર્થીની દીક્ષા પાછળ શ્રી સંઘની ફરજ પોતાની પત્નીઓ પણ દીક્ષા લેવાને તૈયાર થઈ એથી શ્રીઘનાજી બહુ ખુશ થયા અને દાન દઈને શ્રી ધનાજીએ પત્નીઓ સહતિ દીક્ષા લઈ લીધી. કોઈને પૂછવા ગયા નથી. શ્રીશાલિભદ્રજીની બેન પણ પોતાના ભાઈને પૂષ્પા ગઈ નથી. પોતાના બનેવીએ આ રીતે દીક્ષા લીધી, એ ખબર જાણીને શ્રી શાલિભદ્રજી પણ ખૂબ ઉત્સુક બન્યા. પછી તો તેમણે પણ મહોત્સવપૂર્વક દીક્ષા લીધી. ખુદ રાજાએ એમની દીક્ષાનો મહોત્સવ કર્યો, કારણકે એય ધર્મી હતા. એ વખતે જ્યાં જાઓ ત્યાં મોટેભાગે બધા જોડનારા હતા, જ્યારે આજે તોડનારા છે. સંઘ આવાં કામમાં આડે આવે નહિ અને આડે જ આવે તે સંઘ કહેવાય નહિ. એક આત્મા સંયમના માર્ગે જાય તો પાછળનાઓની ખબર લેવાની અને જનારનો મહોત્સવ કરવાની શ્રી સંઘની ફરજ છે. દીક્ષિતના સંબંધી આખાય સંઘના સંબંધી હોય એ રીતે સંઘ વર્તે અને ગુરુનાં માબાપ એ સંઘનાં માબાપ, આ દશા સંઘની હોવી જોઈએ.
કોઈપણ આત્મા દીક્ષા લેવા નીકળે ત્યારે કેઈ રડે નહિ એવું તો ક્વચિત્ જ બને. અનુમતિ આપનાર સંબંધીઓને ય રડવું આવી ૨૬૭ હS)
ભગવાને કર્યું તે હિં, કહ્યું તે કરવાનું...૧૧
