________________
જૈનધર્મ અને માંસાહાર પરિહાર
से या देते समय दाता से किसीका किसी प्रकारका कष्ट हो, जीव हिंसाकी संभावना हो तो वह भिक्षा भी स्वीकरणीय नहीं है । इत्यादि मुरव्य नियमों का लक्ष्य में रखकर जो उपनियम बने, उनकी लम्बी સૂનિયાઁ શાસ્ત્રો મેં હૈ (વંશ વૈજ્ર. અ ખ) પાનું ૫૮.
પણ પંડિતા કહેશે કે ભગવાન સાથે માંસાહાર ઘટતા નથી પણ જ્યાં શાસ્ત્રના ચાખ્ખા શબ્દો છે, વળી એનું સમર્થન કરનારી દસ્તાવેજી પુરાવાઓ જેવી કોઈ કાઈ પૂર્વાચાર્યોની ટીકાઓ પણ છે ત્યાં પછી વળ વનસ્પતિ અનેા જ આગ્રહ શા માટે ?
એમને પ્રશ્ન તે સયુક્તિક છે. પણ જેમ ઈશુ સંબંધમાં થયું છે તેવુ જ આમાં પણ થયું છે. એમ છતાંય લખાણના શબ્દો કરતાં પ્રત્યક્ષ પુરાવા જ સંગીન ગણાય. અને તે છે વહેતી આવેલી વિશુદ્ધ અને અવિચ્છિન્ન પરંપરા. સમગ્ર વિશ્વમાં માંસાહાર અમારે સંપૂર્ણપણે વર્જ્ય છે એવા જૈન ધમ સિવાય એક પણ ધર્માં છાતી ઠોકીને કહી શકે તેમ છે ? બાકી જો મૂળમાં જ દોષ હાત તે। આવું મહાવૃક્ષ નિર્માણ જ ન થઈ શક્યુ હાત. બાકી કેટલીક વાર લખાણના શબ્દો પણ ખાટા ઠરે છે અને ઊલટી જ વાત સાચી ઠરે છે.
જોકે એક શબ્દને કારણે ભગવાન પર આરેાપ મૂકવામાં આવ્યો પણ એવા શબ્દોનું મૂળ શું? શા માટે એવા શબ્દો વપરાયા તેમ જ પાછળથી એને કેમ બદલવામાં નહીં આવ્યા હાય વગેરે બાબતે અંગે મેં ખૂબ જ સ્પષ્ટતાથી ભગવાન મહાવીર અને માંસાહાર’ પુસ્તકમાં ખુલાસા આપ્યા છે. સાથે એ પણ જણાવ્યું છે કે એવા શબ્દો તે ભાષાશાસ્ત્ર અને શબ્દશાસ્ત્રના ઇતિહાસ પર એક નવા પ્રકાશ પાથરે છે. અને તેથી આગમેાની ઊલટી પ્રાચીનતા સિદ્ધ થાય છે. આમ એ શબ્દશાસ્ત્રનેા અને એના અને ઈતિહાસ હોવાને કારણે એ સ ંશોધનનેા વિષય બનવા જોઈ તા હતા પણ એને બદલે રૂઢ થયેલા આજના અર્ધાં એને લાગુ પાડી પડિતાએ આ પ્રશ્નને ઊલટા વધુ ગૂંચવી નાખ્યા છે અને આ કઈ કોરી કલ્પનાના વિષય
