________________
માંસાહાર ની
પ્રકરણ ૧૬
પંડિતોને નમ્ર વિનંતી ભગવાન બુદ્ધના લેખક શ્રી ધર્માનંદ કૌશાંબીજી તથા “મહાવીર કથાના લેખક શ્રી ગેપાળદાસ પટેલ જેમણે ભગવાન મહાવીર પર માંસાહાર કર્યાનો આરોપ મૂક્યો છે તેમ જ જૈન ભિક્ષુ પરંપરાને પણ માંસાહારી ઠેરવી છે–એવા સત્યસંશોધનનો દાવો કરનારા તથા એવું જ મંતવ્ય ધરાવનારા પંડિત પાસે ચર્ચા કે વાદવિવાદ જગાડવા નહીં પણ સત્યસંશોધનમાં ઉપયોગી થઈ પડે તેવા કેટલાક પ્રશ્નો મૂકું છું. આશા છે કે પંડિત એ પર દુર્લક્ષ તો નહીં જ કરે, અને વળી એમાં કંઈક સત્યાંશ લાગે તે એને સ્વીકાર કરી પોતાના મંતવ્યને ફેરવવામાં પણ એ અચકાશે નહીં એમ માનું છું. શ્રી ગોપાળદાસ પટેલે તે સોમિલ બ્રાહ્મણ સાથેની પ્રશ્નાવલિમાં એક જગ્યાએ ભગવાનના મુખે જ કહેવડાવ્યું છે કે, “હે, મિલ! માસને અર્થ માંસ થત હોય તે તે મારે અભક્ષ્ય છે.” છતાં તેઓ શ્રી “મહાવીર કથા” માં ભગવાનને માંસ ખવડાવવા બાબત કેમ ગૂંચવાઈ ગયા હશે એ જ સમજાતું નથી. છતાં આનંદની વાત છે કે એમને રૂબરૂ મળતાં એમણે જણાવેલું કે, “નવી આવૃત્તિમાંથી એ ભાગ કાઢી નાખવાને મારી કમિટીએ ઠરાવ કરી નાખે છે.” આમ આ પ્રશ્ન પર એમણે પડદો પાડી જૈન સમાજની લાગણીને માન આપ્યું છે. શ્રી ધર્માનંદ કૌશાંબીજી આજે હયાત નથી. જે એ આજે હયાત હોત તો તેઓ પણ જરૂર આવી ઉદારતા બતાવત. એમ છતાં એમના જેવા વિચાર
