________________
૧૦૬
જૈનધર્મ અને માંસાહાર પરિહાર તિય કરી તેમને સંતોષપૂર્વક જમાડ્યા.” (બુદ્ધલીલાસારસંગ્રહ, પાનું ૨૦૬–૭)
ભગવાન બુદ્ધના પિતાના એકરારથી માંડી ધર્માનંદ કૌશાંબીજી" સુધીનાઓએ એકરાર કર્યો છે અને જગત પણ જાણે છે કે, જૈન ભિક્ષુઓ સદા ભિક્ષાવૃત્તિ પર જ નભે છે. કદી પણ કેઈનું આમંત્રણ સ્વીકારી ગૃહસ્થને ત્યાં જમવા જતા નથી. '
પણ નિગ્રંથની નિંદા કરવાની હોંશમાં એવી વાતના ઘડવૈયાએને એટલું પણ ભાન નથી રહ્યું કે એથી પિતાની જ નિંદા થશે. પણ બૌદ્ધ ભિક્ષુઓના આચાર પરથી જૈન મુનિઓની પણ તેવી જ વાત બનાવી કાઢી. છે. આપણે આવી વાતના તાતીમાં કે ચર્ચામાં ઊતરવા નથી માગતા પણ આપણું તે એટલું જ કહેવાનું છે કે સાંપ્રદાયિક રાગદૃષ્ટિથી લખાયેલી આવી વાત ભલે પછી એ જૈનેની હોય, બૌદ્ધોની હોય કે વૈદિકની હોય—એને સત્યસંશોધનનો આધાર ન બનાવી શકાય.
. (૧૧) અને ચંદ લુહારને ત્યાં બુધે જે “સુકરમદ્દ વાપર્યું એને અર્થ ડુકકરનું માંસ કરવા ઉપરાંત બુદ્ધષાચાર્ય “એક જાતનું પકવાન્ન” પણ આપે છે. એની નોંધ કૌશાંબીજીએ લીધી છે. (ભ. બુદ્ધ, પાનું ૨૪૮) જ્યારે પૂર્વાપર સંબંધ વિચાર્યા વિના અને ભગવતીજી'ના એક માત્ર ટીકાકાર શ્રી અભયદેવસૂરિજીએ કરેલ અર્થ આપ્યા વિના મહાવીર માટે કેવળ માંસના એકપક્ષી અર્થને જ આગ્રહ કૌશાંબીજીએ શા માટે રાખ્યું હશે? આ ન્યાયોચિત પગલું કહેવાય ? આનું નામ સત્યનું સંશોધન ? એ વાચકો જ વિચારી લે. અભયદેવસૂરિજીએ - આપેલા શબ્દો આ પ્રમાણે છે: ભગવાન મહાવીર પોતાના શિષ્યને
। तत्र रेवत्याभिधानया गृहपति पत्न्या मदर्थ द्वे कृष्माण्डफल शरीरे उपस्कृते न च ताभ्यां प्रयोजनं तथाऽन्यदस्ति तद्गृहे परिवासितं मार्जारभिधानस्य वायोनि वृत्तिकारकं कुकुट मांसकं बीजपूरक कटाह मित्यर्थः ।
