________________
પરિશિષ્ટ
૧૪. પણ દુઃખની વાત છે કે માંસાહાર' શબ્દથી આપણે એટલા. બધા ભડકેલા છીએ કે પૂર્વાચાર્યો પવિત્ર કરુણાળુ સંતે હતા. પરંપરા. પણ વિશુદ્ધ હતી એ જાણવા છતાં જેમણે પેટ ભરવા માટે ઘૂસી. ગયેલાઓને પણ મૂંડી નાખ્યા એટલું જ નહીં, ભારતીય સંસ્કૃતિના ઉત્થાન માટે એમની દ્વારા જ કામ લેવા એમનું એવું વિશિષ્ટ ઘડતર. પણ કર્યું કે જેના પ્રતાપે જ આજે આપણે ઉજળા છીએ અને વિશિષ્ટ ગૌરવથી વિભૂષિત બન્યા છીએ છતાં નથી આપણને એ ગુરુઓની ભવ્યતા દેખાતી કે નથી એમની ઉદારતા કે કરુણા. સમજાતી, પણ કેવળ એક માંસાહાર” શબ્દને કારણે જેમ શરીરને ચટપટિયું ચુંટતા કૂદાકૂદ કરી મૂકીએ છીએ તેમ આપણે
ભયંકર” “ભયંકર ” કહી બૂમો પાડી ઊઠીએ છીએ એનાથી આપણી કઈ બીજી કરુણ લાચારી હશે ? એથી ભયંકર કાળમાં કેઈએ અપવાદ સેવ્યો હોય તોય શું ? કારણ કે ધ્યેય આપણું મોક્ષ છે. જ્ઞાન-દર્શન– ચારિત્ર સાધના છે. આચારનું પાલન ચારિત્ર કહેવાય છે. જે એ. ચારિત્રના ફળરૂપે જ્ઞાન-દર્શનની હાનિ થતી હોય તો તે ચારિત્ર ચારિત્ર નથી રહેતું જેથી આચાર બદલવો પડે, તેમ જ મોક્ષનું સાધન દેહ છે અને દેહનું સાધન આહાર છે. યોગ્ય આહારના અભાવે પૂર્વ-- સંસ્કારોને કારણે શરીર સ્વાશ્ચ ન જળવાય અને તેથી જ્ઞાન-દર્શનની હાનિ થતી હોય તો આહારમાં અપવાદ સેવીને પણ દેહ ટકાવ. એવો પ્રશ્ન નિશીથમાં જ પૂછવામાં આવ્યો છે.
પ્ર. ૯ તમે આચારાંગના બે ભાગ પાડી પહેલે ભાગ ગણધરસુધર્માસ્વામીની રચના છે ને બીજો ભાગ સ્થવિરોની રચના છે એમ, કહ્યું છે, જે તમારી કેવળ કલ્પના જ છે. અને તેથી તમે તારવેલા. અર્થો પણ તમારી કલ્પનાના જ છે. બાકી આચારાંગ તો એક સળંગ
ગ્રંથ છે.
ઉ, ૯ (૧) પંડિતેના કહેવા મુજબ પ્રથમ સ્કંધની ભાષા. પ્રાચીન છે, જ્યારે બીજાની અર્વાચીન છે. વળી પ્રથમ ભાગ છૂટક
