________________
માંસાહારનું પ્રમાણ (1)
૧૫
રજૂ કરી એ પેાતાનાં આચારનું સમન કરતા હતા, જે આપણે વિચારી ગયા છીએ. જોકે એ પણ પાછળથી વિશુદ્ધ બની ગયા હતા અને પરંપરા તે મૂળથી જ વિશુદ્ધ હતી અને છે. આ કારણે તે એ જગતમાં અજોડ ત્યાગી સંસ્થા ગણાય છે.
પણ અહીં એક વસ્તુ ખાસ યાદ રાખવાની છે કે અહિંસા બ્રહ્મચર્માંદિ મહાવ્રતાનું સૂક્ષ્મપણે પાલન જેમને આચાર છે એવા જૈનમુનિએ સાથે માંસાહાર સ્વપ્ને પણ સંભવે નહીં. કારણ કે કયાં એમને સૂક્ષ્માતિસૂક્ષ્મ જીવરાશિને બચાવવાના અહિંસા ધર્માં અને કયાં ધાર હિંસાના કારણભૂત માંસાહાર! એ એના મેળ જ ન મળે.
આ કારણે જેએ ઉત્તમ ગુણા અને શક્તિઓ ધરાવતા હતા એમને પાંખમાં ટકાવી રાખવા છતાં અને એવાઓએ મુનિવેશ ધારણ કરેલા હોવા છતાં–માંસાહારના દોષને કારણે એમને મુનિએ નહીં પણ મુનિપદના ઉમેદવારા યા સાધકે માનવામાં આવ્યા છે. જોકે વ્યવહાર દૃષ્ટિએ એલેપથીને અભ્યાસ કરનારા વિદ્યાથી એને ઘણા ડૉકટર કહીને ખેાલાવે છે તેમ એમને મુનિ કહેવામાં આવતા પણ સાચા અર્થમાં તે! એ સાધકો જ હતા. આ કારણે એમના આવા આચાર સાથે સંધ કે ધમ તે કશી જ નિસ્બત નથી.
નિગ્રંથ મુનિઓને શાસ્ત્રામાં હંમેશા ‘કૃતિ’ શબ્દથી સોધવામાં આવ્યા છે; જ્યારે આજના ગારજીએ દાગીના પહેરે છે, પૈસા રાખે છે, આમત્રણથી ઘરે જમવા પધારે છે, પાનપટ્ટી ઊડાવે છે, વેચાણુ –ખરીદ પણ કરે છે અને છૂટથી વાહનાનેા પણ ઉપયોગ કરે છે. મતલબમાં કે એ અપરિણીત ગૃહસ્થ જેવુ જ જીવન જીવે છે. આમ છતાં કેવળ મુનિવેશને કારણે એમને પણ · યતિ ’ જ કહેવામાં આવે છે. આમ બન્નેને સમાનપણે યતિ શબ્દનુ સખાધન લગાડવામાં આવે છે, છતાં બન્નેના આચારવિચારમાં આસમાન જમીન જેટલું અંતર છે. તેમ એ કાળના વેશધારીઓના અને શાસ્ત્રસંમત મુનિએ ના
'
