________________
માંસાહારનું પ્રમાણ (૧)
૫૭
પિતા એમ ન કહી શકત કે જૈન મુનિ પણ માંસાહાર કરતા હતા. હા, એટલું એમ કહી શકત કે કેટલાક મુનિવેશધારી સાધકા કયારેક માંસાહાર કરતા હતા. પણ આથી એવાઓને કારણે સમગ્ર મુનિ પરંપરાને દોષિત ન ઠેરવી શકાય.
જૈન સંપ્રદાયના છેલ્લા ૨૫ વર્ષમાં કંઈક વેશધારીએ તફડંચી મારીને યા કોઈકને ભગાડીને ભાગી ગયા છે. પણ એથી એવી દુષ્ટ વ્યક્તિને કારણે એમ ન કહી શકાય કે જૈન મુનિએ પણ એવા જ હોય છે.
વ્યવહારમાં પણ એ–ચાર–પાંચ વ્યાપારીએ દેવાળાં કાઢે તેથી કરીને સમગ્ર વ્યાપારી મડળ દેવાળિયુ છે એમ તેા કોઈ મૂખ' પણ ન કહે. એ ન્યાયે ધારા કે આજના કપરા સંયેાગેામાં ધનિક ગૃહસ્થા તરફથી મુનિઓની સાર-સંભાળ થતી જોઈ કેટલાક બદમાશેા સંધમાં પૂરા વેશ ભજવી પ્રવેશી જાય છતાં પેાતાના અધમ ધંધા છેડે નહીં તા – જોકે એની જાણ પછી એમને તગડી મૂકવામાં આવે છતાં—એવાએને કારણે મુનિએ બદમાશ હોય છે, એમ કદી કહી શકાય ખરું ? મૂરખ પણ કદી એવું ન જ માતે.
એક વાત એ પણ જણાવી દેવી જરૂરની લાગે છે કે ૨૫૦૦ વર્ષીના તિહાસમાં કંઇક એવી દુષ્ટ વ્યક્તિઓએ આને લાભ લીધે છે તે એને કારણે પરંપરા વગેાવાઈ છે. એથી ભવિષ્યમાં આવા કારણે પરંપરા ન વગેાવાય એ માટે શાસ્ત્રકારાએ પહેલેથી જ એવી ગોઠવણુ કરી રાખી છે કે સંયમ ધમ માં સ્થિર થયા બાદ જ એવાઓને મુનિ તરીકે સ્વીકારવા–એ વ્યવસ્થાને કારણે આજ પણ દીક્ષા લેનારો મુનિ–મુનિ ગણાતા નથી. પણ સંયમમાં સ્થિર થયા બાદ અર્થાત્ વડી દીક્ષા બાદ જ એ મુનિ ગણાય છે. ત્યાં સુધી એની સાથેને વર્તાવ જુદા પ્રકારના રાખવામાં આવે છે, જેના હેતુ એને સાધુ જીવનના આચારવિચારમાં પરિપક્વ બનાવવાનો હેાય છે. કલ્પ
