________________
માંસાહારનું પ્રમાણ (૧)
પણ આમ છતાં પંડિતોને પૂછવાનું મન થાય છે કે આજે હવે શું છે? ૨૩૦૦ વર્ષ પહેલાંની ભૂતકાળની વાત કરવાનો અર્થ પણ શું છે ? ભૂતકાળની વાત કરીએ તે આપણું બધાયના પૂર્વજો નાગા રહેતા અને જંગલમાં ભટક્યા કરતા. તે ફરી આપણે શું એવા બનવું છે ? અને જે નથી બનવું તે એ યુગની આવી વાતનો અર્થ શે? ભૂતકાળની સ્મૃતિ તો પવિત્ર અને વિશુદ્ધ જીવન તરફ વળવાની પ્રેરણું લેવા માટે હોય તે એ ઈષ્ટ છે. પણ આપણા પાપ ઢાંકવા કે પાપનો પરવાનો મેળવવા માટે કોઈનો આધાર શેધી કાઢવો એ કેઈને ય માટે શેભાસ્પદ વસ્તુ નથી. જૈન મુનિ પરંપરા તે વિશુદ્ધ જ હતી અને છે. પણ ભીષણ કાળને અંગે નિર્બળ મનના કેઈએ એવો લાભ લીધો હોય તો એમ કહેવામાં શરમ શાની ? શરમ તો એ લોકોને હોવી જોઈએ કે જેઓ આજે પણ એમાં ડૂબેલા તો છે જ. ઉપરથી અન્યોને પણ પિતાના પાપના ભાગીદાર ઠરાવવા મથે છે ને એ રીતે પોતે જ પોતાના વારસાને લજવી રહ્યા છે. ઉત્થાનની જ મહત્તા :
કઈ પણ વ્યક્તિની મહત્તા એણે ભૂતકાળમાં કેવી ભૂલે કરી હતી એ પર નથી અવલંબતી પણ એણે કેવી રીતે ભવ્ય પુરષાર્થ દ્વારા પરાક્રમ દાખવી આત્મશુદ્ધિ કરીને જીવનની ઉચ્ચતા પ્રાપ્ત કરી હતી, એ પર અવલંબે છે. એથી જૈન પરંપરાને પિતાના જીવનની ઉચ્ચતા માટે અત્યંત ગર્વ અને ગૌરવભર્યું અભિમાન છે કે પોતાની પરંપરા વિશુદ્ધ તે હતી જ સાથે એણે અનેક પતિતાને ઉદ્ધાર કરી એમને પણ વિશુદ્ધ કર્યા હતા.
પતિને ફસાયેલાઓને પરંપરાએ શરણું આપ્યું, સાચવ્યા અને નભાવ્યા તથા ધીમે ધીમે એમને વિશુદ્ધ કર્યા એ શું પરંપરાનો ગુનો છે ? તે એવા ગુના માટે ગુનેગારોના – ગુનો શોધનારાઓના
