________________
જૈનધર્મ અને માંસાહાર પરિહાર
૭૮
યુગમાં તેમ જ પાછળના યતિયુગમાં તે લગભગ આખી સાધુ સંસ્થા જ ગૃહસ્થ જેવી બની ગઈ હતી. જોકે અંદરનું ઝળહળતું વિધિનું મૂળ ખીજ એટલું પ્રબળ હતું કે એના પ્રકાશે જ અંધારા ઉલેચાઈ ગયા હતા. પણ એ સત્ય વસ્તુ પ્રગટ કરવામાં જૈન પર પરાને સહેજ પણ થડકારા થતા નથી તેા એ કાળના અલ્પસંખ્ય મુનિએ કે જે બિચારા કદી પડ્યા જ નથી, એમને તે માત્ર ચડવાનું જ ફાય કરવાનું હતું છતાં એમને માટે કેમ આજે આપણને શરમ ઉદ્ભવે છે ? અને એને કારણે ઉદ્ભવેલા આવો જ્વલંત અને ગૌરવપ્રદ ઇતિહાસ શા માટે સંતાડી રાખવા પડે છે?
છતાં મનાવેલા ઉપેક્ષા ભાવ:
મૂળ વાત એ છે કે બ્રહ્મચય નાં શિખરા સર કર્યાં ન હોઈ અરણિકન દિષેણ જેવાઓનુ ઉડ્ડયન આપણને ભવ્ય લાગે છે ત્યારે માંસાહારની બાબતમાં આપણે સેા એ સા ટકા ઉચ્ચ શિખરો સર કર્યાં હોઇ એવા મુનિએનુ ઉડ્ડયન આપણને આકર્ષી શકતું નથી. ઊલટું એમના પ્રથમના દોષ પર જ આપણી દિષ્ટ ચોંટેલી રહે છે. માનવ સ્વભાવ જ એવા છે કે પાતાનાથી આગળ વધેલાનુ એ ગૌરવ ગીત ગાય છે. પણ પાછળનાઓને ગમે તેટલા ભવ્ય પુરુષાથ અને પરાક્રમ હોય છતાં એ એની કિંમત આંકી શકતા નથી. આશ્ચયની વાત છે કે બ્રહ્મચય ને તે! ' ભગવાને એકાંતિક ધમ કહ્યો છે છતાં એક વારના વિલાસી પાછળથી પૂજાતા રહ્યા છે; જ્યારે અન્ય વ્રતમાં તે અપવાદને સ્થાન આપવામાં આવ્યું હોવા છતાં એક વારના પતિતાએ એવા તે કયા ભારે ગુનો કરી નાખ્યો હતા કે એમની વાત જ આપણે ગુપ્ત રાખવા માંગીએ છીએ ને તેથી એમણે સર્જ લા ઇતિહાસ પણ અંધારામાં જ રહે એમ ઇચ્છીએ છીએ ?
લીધેલી નોંધ :
જોકે પ્રજ્ઞાચક્ષુ પંડિત સુખલાલજી એ
જૈન ધર્મા પ્રાણુ
