________________
જૈનધર્મ અને માંસાહાર પરિહાર હરિભદ્રસૂરિજી મહારાજની જેમ માંસ ખાવા માટે છે એવો અર્થ કરવાનું ન કહેતાં એમણે એટલે સુધારે કર્યો છે કે રોગાદિને કારણે દવાના રૂપમાં એ ફક્ત ચેપડવા માટે જ લેવાનું છે. આ ન અર્થ આપવાના ઉત્સાહમાં એમણે બીજાઓના વનસ્પતિવાચક અભિપ્રાયની નેંધ નથી લીધી એ સાચું છે.
જે કે પુત્રની સલાહથી હેરક્ષાનો પ્રશ્ન હોય અને સૂતા નામની વ્યાધિ થઈ હોય તે માંસ વાઘરિમેTઈ બહારના ઉપભોગ માટે અર્થાત્ પડવા માટે લઈ શકાય છે પણ તે ખાવા માટે નહીં -એમ જે એમણે પ્રતિપાદન કર્યું છે એ કાળમાં આવા રેગ પર થતા ઉપચારની તેમ જ ચાલી આવતી આ પ્રકારની માન્યતાની પડેલી અસર હશે એમ સહેજે કલ્પી શકાય છે. બાકી તો
(૧) નાિિર્તિ સુગં અને બન્ને અમે......... ............. તેને (. ૫૮૫) આ સૂત્રના આધારે જે આહાર અગ્નિ ઉપર ચડી રહ્યો હોય તે મુનિએ ગ્રહણ ન કરો. એવી શાસ્ત્રારા હેઈ માંસ ચૂલા પર છે જેથી એ લેવાનો પ્રશ્ન જ રહેતું નથી.
(૨) વળી તે હજુ ભૂંજાઈ રહ્યું છે–તૈયાર થયું નથી. એમ જોયા પછી ઊતાવળે દોડી જવાનો પ્રશ્ન કેવળ પૂરીઓ અંગે જ રહે છે; નહિ કે માંસ માટે. . (૩) અને જે માંસ પડવા માટે જ લેવાનું હોય તો પછી ઊતાવળે દોડી જવાની કંઈ જરૂર રહેતી નથી, કારણ કે દોડવાનું કારણ
લુપતા છે એમ ત્યાં જ કહેવામાં આવ્યું છે અને દવા માટે તે લેલુપતાને પ્રશ્ન જ રહેતું નથી.
(૪) વળી આચારાંગ સૂત્ર ૬૮૭ પ્રમાણે મવહૂ વ મિરઝૂળી... .......વા વા વા ડબ્બરેંતિ વા મë તિવા તો જે મકાનમાં ગૃહસ્થ કે દાસદાસીઓ તેલ, ઘી, માખણ કે ચરબી શરીરે ચોપડતા
