________________
દેવકુમાર ચિત્ર ધામીક નવલક્થા
અન્નદાતા ! જ્યાં સુધી આપ જેવા શીરછત્ર મહારાજાની સંપૂર્ણ કૃપા પ્રજા ઉપર છે ત્યાં સુધી આપ નામદારશ્રીને જ હરહમેશ વિજય છે! આપના પરાક્રમથી ભલભલા દુશ્મને અને મહારથીએ પણ થરથરે છે, આપની હાક આજે ધણા વિશાળ પ્રદેશ ઉપર ગાજી રહી છે, તે કાની તાકાત છે કે આપશ્રીના રાજ્ય ઉપર ઉંચી આંખ પણ કરી શકે? આપણા શત્રુ મેાહનપુરીના રાજા પ્રવિણસિંહને જરૂર પરાજય થશે. પણ નામદારશ્રી ! શત્રુ દગલબાજ, કપટી, કળાકૌશલ્યતા પૂર્ણ અને વ્યવસ્થિત છે, નામદારશ્રી! આપે મને વસતસિંહની સાથે યુદ્ધમાં ન જવા દીધે તે ઠીક કર્યું નથી. રાજ્યની અને રાજ્યવ્યવસ્થાની હકીકત પ્રધાન કહી સભળાવે છે. તેવામાં એક અનુચર સભા મડપમાં પ્રવેશ કરે છે.
૩ર
મહારાધિરાજ ! બહાર કાઈ કાસદ રણક્ષેત્રમાંથી પત્ર લઇ આપને આપવા સારૂ આપની આજ્ઞાની રાહ જોતા ઉભા છે. અનુચરે જણાવ્યું.
જાવ! તેને આવવા દા! રાજાએ ફરમાવ્યું.
નામદારશ્રી ! આ પત્રિકા સરદાર સામંતસિંહે આપની હજુરમાં આપવા મતે મેકલ્યા છે. તે। આપ તે સ્વીકારા! કાસદે જણાવ્યું. મંત્રીશ્વર ! તે પત્રિકા સ સભાજતેને વાંથી સભળાવા ! રાજાએ આજ્ઞા આપી.
જેથી પ્રધાને તે પત્રિકા હાથમાં લીધી અને વાંચવી શરૂ કરી તે શરૂ કરતાં જ એકદમ ખેલી ઉઠયા કેઃ-મહારાજ ! આ પત્ર કલ્પિત છે. આ લખેલી હકીકત તદ્દન બનાવટી અને બીનપાયાદાર લાગે છે.
પણ
કાસદ ! સાચુ ખાલ, આ પત્ર કાને લખ્યા છે! શું પત્રમાં લખેલી ખીના તદ્દન સત્ય છે કે સત્યથી વેગળી છે? શું વસંતસિંહ ગયા! પણ તે કાં ગયા! પ્રધાને ગભરાતાં ધમકીથી પૂછ્યું.
