________________
૨૭૮
દેવકુમાર સચિત્ર ધાર્મિક નવલકથા
ગઈ ગુજરીતે શાચ ન કરેા! પ્રભુને પાડ માને કે બધા સારાં વાનાં થયાં લાલસિહે કહ્યું.
છે કાર્ય હાજર! રાજા મેલ્યા.
અન્નદાતા ! શી ના ! સિપાઈ હાજર થયા.
જાએ એ દુષ્ટ નગરશેઠના ધરબાર જપ્ત કરે। અને તેના કુટુંબને નગર બહાર કાઢી મૂકા!
રાજન! સાહસ ન કરેા. એક પાપીના કૃત્ય માટે આખા કુટુંબને શીક્ષા ન હોય ! તેને પુત્ર અને પુત્રવધુ તા ધણાજ સદ્દગુણી છે. માટે તેને સજાની જરૂર નથી. ફકત નગરશેઠના કૃત્યને માટે જે શીક્ષા આપવી ઘટે તે આપે!! દૈનસેના મેલો ઊઠી.
આખરે તે પાપી નગરશેઠને દેશનીકાલની સન્ન કરવામાં આવી. તેના પાપની શીક્ષા ભાગવા તે પાપી કાળુ મુખ લઇ ચાલતા થયે.. રાજમિત્ર ! આ વીંટી વિષે તમે શું જાણે છે ? રાજાએ પૂછ્યું. રાજન! દેવકુમારને દુઃખમાં જોઈ તેના મિત્રની શોધ માટે આ વીંટી આપી હતી, સૌભાગ્યે કહ્યું.
આ વીંટી તમને કયાંથી મળી તે જણાવશે ? લાલસિ ંહે નમ્રતાપૂર્વક પૂછ્યું.
એવી તા મારી પાસે ધણીએ વીંટીએ છે.
કથાં છે તે મને બતાવાને?
સાભાગ્યે વીરકુટુબ તથા વિજયની મુદ્રીકા જેવા માટે આપી.
રાજમિત્ર ! આ બધી વીંટીએ આપની પાસે કયાંથી?
વખત આવશે ત્યારે જણાવીશ. આવા આનંદના વખતે હું કાઈને નાખુશ કરવા માગતા નથી.
ઠીક ! ત્યારે પછી જણાવશે।. એમ કહીને પેાતાના આવાસ તરફ જવા ઉભા થયા. એટલે સર્વે જણુ પેતાતાના આવાસ-નિવાસ
તરફ ગયા.
ન
