________________
પ્રકરણ ૪૪ સુ
૨૯૧
કરી શકે? મારા વ્હાલા દુઃખમાં રખડે અને હું સુખમાં સૂઈ રહ્યું તે ક્રમ બને?
વ્હેન દેવસેના, શાંત થાઓ. શું મને મારા મિત્રના વિયેગે લાગતું નહિ' હેાય ? મને પણ તમારા જ જેટલું દુ:ખ થાય છે. પણ સમય આવે બધું સારૂં થશે. આમ વાત કરે છે ત્યાં કાઈ દુઃખી ગરીમના સ્વરા કાને અથડાયા.
આ દુઃખીયા આંધળા માણસને કાઈ ખાવા આપેા. ભાઈ, હું ઘણા દિવસના ભૂખ્યા છું મારી પીડાને શાંત કરે। પ્રભુ તમારૂં ભલું કરો.
એક ભિક્ષુક ભીખ માગવા નીકળ્યે છે અને તે ધીમે ધીમે આલતે ખેલતા અહીંથી પસાર થાય છે.
એ ભિક્ષુકને જોતાં જ અરે! મેન પદ્માવતી મને બચાવે ! બચાવે!!! અરે! આ દુષ્ટ મારા કડી છેડતે। નથી. દેવસેના આમ ખેલતાં મૂર્છાત થઈ જમીન ઉપર પછડાઈ પડી.
આમ એકદમ દેવસેનાને એ ભાન સ્થિતિમાં જોઈ. લાલસદ્ધ વિચારમાં પડી ગયેા. એન! તમને શું થયું છે ? ાનાથી બચાવવાનું કહેા છે?
.
દેવસેના જરા સાવધ જતાં ખેાલી “અરે! દુષ્ટ ચાલ્યેા જા. હવે મારી કરી છે..
એન! તમે કાને કહેા છે ?
ભાઈ ! પેલા ભિક્ષુકને.
તે ભિક્ષુક ક્રાણુ છે?
શું તમે ઓળખ્યા નહિ? તે તમારા કટ્ટો વેરી અને મારા શિયળને ભૂખ્યા. તે અનનેા કરનાર વળી મારા પતિના વિયેાગ કરાવનાર કુમાર્ ભદ્રિકસિદ્ધ છે.
એન ! ભિક્ષુક ભદ્રિકસિંહ હાય જ નહિ. તે ખતે જ તે તેને જ પુછીને ખાત્રો કરેા. એટલામાં
