________________
પ્રકરણ છેતાલીસમું
છેવટનો આનંદ
આખરે કુદરતની ઘટના ફેરવાઈ ગઈ સં સં જે પિતાપિતાની કૃત્યાકૃત્યને ખ્યાલ થાય છે. આખરે જ્ઞાનીઓના વચન ઉપર શ્રદ્ધા થઈ અને આ ક્ષણભંગુર જગતમાં સ્વાર્થ સિવાય કોઈ વસ્તુ નથી. છતાં જ્ઞાનીઓ તે કહી ગયા છે. આ જગત એવી સ્થિતિમાં જકડાયેલું છે કે તેના મેહમાંથી આત્માથી જેટલું બને તેટલે ત્યાગ કરી જીવનનો વિકાસ કરે એજ સાચું કર્તવ્ય છે.
છેવટે આજે પ્રતિષ્ઠાપુર નગરમાં રાજા, સરદાર સામે અને પ્રજાના દિલમાં કોઈ અનેરો આનંદ ઉદ્દભવે છે. એક વખતનું પાટલીપુરનગર શમશાનવત્ સમાન બની ગયું. અને એજ પાટલીપુર નગર આજે ઈદ્રપુરી સમાન શોભી રહ્યું છે. સારાએ શહેરમાં રોશની રમત ગમત અને આનંદની સરીતાઓ વહી રહી છે. આજે રાજા વિરભદ્રસિંહ પિતાની રાણી દેવલદેવીને કહે છે કે આ ગામમાં એક વખત કેટલો ઉત્પાત અને ત્રાસ અને અંધાધુધિ હતી. ત્યાં રાણી બેલી કે પ્રાણેશ. આ બધાય દુઃખનું મુળ આપશ્રીના ચર્ણની દાસી આ પાપીણી દેવલદેવી જ છે.
મેં અજ્ઞાનતાને વશ થઈ અને દુષ્ટ મંજરી-દાસી શીખવણીથી મેં આ બધું કૃત્ય કર્યું કેશવસિંહનું ખૂન મેં કરાવ્યું આળ દેવકુમારને
