________________
પ્રકરણ ૪૫ સુ
૨૯૯
તમારી સ્થિતિને વિચાર કરે। જો તમને લાલસિહુના વિજય માટે શકા પડતી હૈાય તે હું જઉં-ત્યાં દેવકુમાર ઓલ્યા કે જાએ જલ્દી જાએ! અરે કાઇ છે હાજર-મારા વ્હાલેા-લાલ કયાં મારા મીત્ર કાં મારે તેને મળવું છે. માટે જલ્દી મેલાવા–ત્યાં ચપાવતી મેલી ક્રુ વ્હાલા તમે આમ આકુળ વ્યાકુળ કેમ છે! તમારા ભાઈ તેા તમારી પાસે છે. પલંગ પર ઘવાયલા પડયા છે. ત્યાં દેવકુમાર ખેલ્યે ક્ર ચંપાવતી જેમ મને મારા મીત્રના સહેવાસના વિયાગ કરાવ્યા છે તે જ જૂહું કલંક આપી–મારા મિત્રના ચારીત્ર માટે મને શકાચોલ બનાવ્યા આ બધા દોષ તારા જ છે તે જ તેને ન કહેવાના વેણુ કહી મારાથી જૂદો પાડયેા જા મારે તારૂ માં જોવાની પણ ઈચ્છા નથી ચાલી જા તારૂ પાપી માં જોવા માગતા નથી. વ્હાલા દેવકુમાર આ દાસ્તને થએલા ગુન્હા કૃપા કરી માફ કરેા. હું આપશ્રીના ચાઁ આગળ ખેાળા પાચરી વીનવું છું. વ્હાલા શું આ દાસીને છેક જ નીરાશ કરશે. પાપીણી તારી વાત પર ભસે રાખી મેં મારા વફાદાર મીત્ર લાલસિંહને કેટલા હેરાન કર્યો માટે કૃપા કરી તું અહીંથી દુર જા. હું તારી સાથે વાત કરવામાં પણ મને લાંછન છે. એટલામાં દેવકુમાર વસ ંતિસંહને પડેલે જોઇ ખેલ્યા કે ભાઈ તમે આવી સ્થીતિમાં કેમ ભાઈ પાપી-એ તમને ધા કરી મને શ્વા કર્યાં. તેથી ધાયલ થઈ ને હું અહીં પડયૈ। છું અને તમને તે માણસ બચાવી પાતે રણસંગ્રામમાં દેશના માટે એકલા ઝઝૂમે છે. એટલામાં ભદ્રિકકસ આવીને શુભ સમાચાર આપે છે કે ભાઇ લાલસ'ના જય થયા અને તે વિજય મેળવી આખા દેશની સેવા કરી પેાતાનું જીવન તેને ધન્ય બનાવ્યુ છે. પણ્ તે વિરપુરૂષ આપશ્રીની પાસે આવતાં શરમાય છે, અને કહે છે કે મારૂ કલ'કીત માં મારા ભાઇ દેવકુમાર તથા એન ચંપાવતીને શું બતાવું. દેવકુમાર ખેલ્યેા કે ભાઇ દ્રિક મારા જીવનને! હાર અને મારા પ્રાણનું રક્ષણ કરનાર એ મારા મીત્ર કયાં છે ચાલે જલ્દી બતાવે તેના પવિત્ર ના દન–કરી મારી થએલી ભૂલની ક્ષમા માગી તેને માન સહિત મારી સાથે લાવીશ નાનાભાઇ આપશ્રીને તસ્દી લેવાની જરૂર નથી, હુંજ તેને હાલ ને હાલ મેાલાવી તમારી સેવામાં હાજર કરૂ છું. એટલામાં લાલિસ આવે છે અને બન્ને મીત્રા
