________________
પ્રકરણ ચુવાલીસમું
સિભાગ્ય સુંદરીને મહેલ. મણિવિજય ગુસ્સે થઈ ગયો હતો તેથી તે આવીને તરતજ સૌભાગ્યસુંદરી પાસે આવી બેલ્યો “લે, આ તારો પતિ.”
આ શું બોલે છે ? જરા વિચારીને બોલે.
મારે વિચાર કરવાને જ નથી. - આ બધું શું છે ? આ બાંધેલી મંજરી ક્યાંથી? આ અજાણી સ્ત્રી કેશુ છે? બહાલા ! આ બધું શું છે, તે મારાથી સમજાતું નથી.
બહેન ! તમે અહીં કયાંથી? અરે! આ દુષ્ટ મંજરી અહીં કયાંથી આવી? દેવસેનાએ પદમાને જોતાં પૂછયું.
બહેન પેલા યોગીરાજના કહેવા પ્રમાણે વિરપ્રધાનપુત્ર મારે પતિ થશે તો તેમજ થયું છે. હવે મારા જાણવામાં આવ્યું કે જે દુષ્ટ મંજરીએ મને અને મણિવિજયને કલેશ કરાવ્યા તેજ મારા પિતાના બેહાલ કરનારી છે.
ભાઈ મણિવિજય! જરા બોલતાં વિચાર કરો. મારા પતિ ઉપર આક્ષેપ કરતાં શરમ નથી આવતી? જરા વિચાર તે કરવો હતો? પદ્માવતીએ હૃદયને ઉભરો ઠાલવ્યો.
ભાઈ લાલસિંહ! આવું જુઠું કલંક ચઢાવવાનું તેમની પાસે કાંઈ કારણ છે ? સૌભાગ્યસુંદરીએ દલીલ કરતાં પૂછયું.
બહેન ! આ દુષ્ટ દાસીના કહેવાથી જ તે આમ બેલે છે. તે તારા પતિ છે તેમજ પદ્માવતીના જાતા છે નહીં તો હું તેમને એક
