________________
દેવકુમાર સચિત્ર ધાર્મીક નવલકથા તે ક્યાં ચંદ્ર અને ક્યાં તારાઓ! કયાં ઘોડે અને ગધેડે ! કયાં પદ્મણી અને ક્યાં શંખણી! મેહનપુરીની કન્યા તે એક ઈદ્રની અસરા સમજી લ્યો ! તરૂણસિંહે જણાવ્યું
આમ બધા મિત્રો ભેગા થઈ વાતે કરે છે એવામાં એક અનુચર ત્યાં આવી ચડે છે અને તે બોલે છે કે-શું મારા બેટા મિત્રો મળ્યા છે ? જરૂર પિતાના સ્વાર્થને ખાતર આ પાપીએ રાજ્યનું તેમજ ભદ્રકસિંહનું સત્યાનાશ વાળશેઃ થાય તે થવા દે ને! આ ખુશામતીઆઓ ખુશામત કરી રાજકુમારને ભોળવી આડા રસ્તે દેરવશે. પછી વિલાસ તારા પણ ભોગ મળવાના જ. અનુચરે
આવીને કહ્યું.
શું મારા મિત્રો મને મળવા માટે આવે અને મારી પત્ની ધક્કા મારી બહાર કાઢી મૂકાવે ! મારે એવી બાયડીની શી જરૂર! આપણે તે આપણું મનગમતી, આપણું તાબામાં રહેનારી, મારા મિત્રોને ખુશ રાખનારી, ચંચળ, મૃદુ અને સુંદર પરી જેવી, દીલરૂબા જેવી તથા ગજગામિની પત્ની જોઈએ. ભદ્રકસિંહ આનંદના તેરમાં બોલ્યો.
વાહરાજકુમાર વાહ! ! ! એવી તો આવશે ત્યારે આવશે ! અત્યારે ડી જ રસ્તામાં પડી છે! અત્યારે તો જે હોય તેનાથી જ સંતોષ માનવા શયનગૃહમાં પધારે! એક મિત્ર મશ્કરી કરતાં બોલ્ય.
એ તે વિલાસ જોઈને જ હતાશ થઈ જવાના અને જેમ તેલમાં માંખી ડૂબે તેમ મુંગા બની જવાના, અહીં ગમે તેટલું બેલે પણ ત્યાં (વિલાસ પાસે) નામદારનું કશું જ ચાલવાનું નથી, અરે ચાલશે જ નહિ! માટે જરા છાંટા પાણીનું જોર કરે અને દેવને દુર્લભ એવો માપાન પીઓ. અને ખાઓ ! બીજો મિત્ર કટાક્ષ કરતાં બોલ્યો.
