________________
પ્રકરણ સોળમું. મેહનપુરી પ્રવિણસિંહને રાજમહેલ. આજે પ્રવિણસિંહ અતિ આનંદીત જણાય છે.
પ્રિયા ! આ, કેમ ! આજે તમે આમ ગમગીન દશામાં દેખાઓ છે? શા કારણથી તમારે આત્મા વિચારના મજામાં ઉછળી રહ્યો છે. રાજાએ પૂછ્યું. | આપણું વડીલોના પુણ્યથી આજે મારી દીકરી પુનર્જીવન પામી તે શું ઓછા હર્ષની વાત છે ? અને તે કુંવરીને હેરાન કરનાર મળ્યો કે નહિ તેના વિચારમાં જ ગમગીન છું. બાકી તો કાંઈ ચિંતા નથી. રૂપસુંદરી રાણીએ કહ્યું.
તેમાં વિચાર કરવાની વાત ક્યાં છે, તે દુષ્ટ જંગલમાં ભટક્તો પકડાય છે અને આપના જેલખાનાની હવા ખાય છે. રાજાએ ઉમળકાથી કહ્યું.
વ્હાલા! મારી કુંવરીના હરનાર–ચોરને જોવાની મારી ઈચ્છા છે તે તે ચોર મને બતાવશે? રાણીએ પૂછયું.
