________________
પ્રકરણ તેવીસમું મોહનપુરીનું જંગલ
આજે પવિત્ર પ્રેમથી અંકિત થયેલું યુગલ જેવું પૃથ્વીની - સપાટી ઉપર ભગવાનના ભરોસા ઉપર ચાલી નીકળ્યું છે.
જ્યારે ખુબ દૂર નીકળી ગયા છે અને જ્યારે ચાલતા ચાલતા બંને જણાઓ ભૂખ અને તૃષાથી થાકી ગયા છે. ત્યારે દેવકુમારે કહ્યું – પ્રિયા ! તું ચાલી ચાલીને ઘણી જ થાકી ગઈ છે. તે ચાલ આપણે પેલા વૃક્ષ નીચે બેસી આરામ લઈએ.
પ્રાણેશ! જેવી આપશ્રીની ઈચ્છા ! આપના હુકમને આ દાસી - આધીન જ છે. મધુર સ્વરે દેવસેનાએ કહ્યું.
બંને જણે અતિશય થાકી ગયા હોવાથી સામેના વૃક્ષ નીચે આરામ લેવા બેઠાં કે તરત દેવસેનાને થાકી જવાથી ઊંધ આવી ગઈ. આ વખતે દેવકુમારને અનેક જાતના વિચારો આવવા લાગ્યા કે –જેને મારા માટે રાજ્યને વૈભવ–સત્તા અને સુખ-સાહ્યબી સર્વેને ત્યાગ કરી
