________________
પ્રકરણ સત્તાવીસમું ચંપાપુરીને રાજમહેલ.
ચંપાવતિ રાણી પિતાના પ્રાણપતિને ઘણું જ પ્રેમપૂર્વક સન્માન આપી પોતાની પાસે બેસાડે છે. અને તે યુગલ દંપતિ સુખદુઃખની વાતો કરે છે. દેવકુમારને સહેજ ઉદાસ જોતાં રાણુએ પૂછ્યું કે “પ્યારા, આપ શા માટે ગમગીન જણાઓ છો ? આપણું મેળાપના વખતે આમ ઉદાસ થવાનું કાંઈ કારણ?”
તારા કરતાં પણ વધુ પ્રિયકર દુઃખીની મારી પ્રથમ પરણેતર પત્ની સાંભળી આવવાથી મને દુઃખ થાય છે. અરે !! તે બિચારી હાલમાં ક્યાં હશે ને કઇ સ્થિતિમાં સબડતી હશે? પાપી લે કે તેનું હરણ કરી ગયા અને હું હીણભાગી રાજ્ય મહેલમાં મોજ કરી રહ્યો છું. જેને મારા માટે અનેક કષ્ટો–દુખ સહન કર્યા છે તેને ધન્ય છે? દેવકુમારે મંદ મંદ સ્વરે કરૂણતાપૂર્વક કહ્યું.
નાથ! તેમાં આમ શેક કરે શું વરવાનું છે? તેની તે દરેક જગ્યાએ તપાસ કરવી જોઈએ અને તેને પત્તે મેળવે એજ આપને ખરે ધર્મ છે. ખાલી ઉદાસ થયે ગએલી વસ્તુ કદાપી પણ
