________________
પ્રકરણ ૨૬ મુ
૧૯૩
“શું આપણે રાજાને કહેવું ન જોઇએ કે ? તારા રાજ્યમાં અમારા રાજાના મરણ પછી ઘણું અધેર ચાલે છે, વળી તમેા તથા પ્રધાન હજી બાળક છે માટે અમે તે ગામ ખાલી કરી ચાલી જઈશું ” હીરશાહે કહ્યું.
ભાઈ, રાજા પાસે તે! ચાલે ! તેમને સમજાવીએ તેા ખરા ! તેઓ શું જવાબ આપે છે તે તે જોઈ એ. ધનપાળશાહે બધાને શાંતવન આપતાં કહ્યું.
આ પ્રમાણે ગરબડ ખુબ વધી જવાથી રાજાએ ઉપર મુજબ હુકમ ફરમાવ્યા જેથી સિપાઈ બહાર આવી રાજાને ખબર આપે છે.
નામદાર ! અહાર નગરશેઠ ધનપાળશાહ આપશ્રીની ઝુરમાં કાંઇ ફરિયાદ કરવા આવ્યા છે. સિપાઈએ રાજાને વિનયપૂર્વક કહ્યું.
જા ! સત્વર તેમને માનપૂર્વક ખેોલાવી લાવ. રાજાએ હુકમ આપ્યા. શેઠજી અંદર પધારા ! સિપાઈ એ બહાર આવીને કહ્યું,
નામદારશ્રી ! અમે તે તમારા રાજ્યમાંથી ખા રાજ્યમાં રહેવા જઇ એ છીએ. તેથી અત્રેનું મહાજન આપશ્રીને કહેવાને આવ્યું છે. ધનપાળશાહ અંદર આવતાં જ એ હાથ જોડી વિન ંતિપૂર્વક માલ્યા.
ખીજાના રાજ્યમાં જવાનું શું કારણ છે?
મહારાજા ! જે રાજ્યમાં રાજાની આણુ નહીં તેમજ કાઇ પણ જાતની સલામતી નહીં તે રાજ્યમાં પ્રજા કેવી રીતે રહી શકે ? નગરશેઠ મક્કતાથી ખેાલ્યા.
નગરશેઠ, એવું તે શું બન્યું છે તે તે જણાવે.
મહારાજ ! આપ બેઠા છતાં અમારી પુત્રીએ અને સ્ત્રીઓને લુંટારા ધાડ પાડી લઈ જાય છે અને આપ જોયા કરે. આજ
૧૩
