________________
દેવકુમાર સચિત્ર ધાર્મિક નવલકથા
ક્ષત્રિય પુત્ર ! તમને પુત્રી પરણાવવા કાણુ ના પાડે. અવિનય માફ કરજો.
२२४
જ્યારે માતાપિતા પાતાની પુત્રીને હસ્ત સેાંપવા કબુલ થયા. ત્યારે યેગીએ કહ્યું કે “દેવસેનાને ખચાવી પાછા ફરતાં તમારી પુત્રીને હસ્ત ગ્રહણ કરીશ હાલ તે! હુ` રજા લઉં છું.” એમ કહી યેાગી પેાતાના કાર્ય માટે ચાલ્યા ગયા.
66
યેાગીજી ચાલતા ચાલતા જંગલમાં આવી પહેાંચે છે. વનની બટાએ અને કુદરતની લીલા જોઈ પરમાત્માની કૃતિને વિચાર કરવા લાગ્યા. આ વનની ઘટા વિશ્વજનના મનને કેટલા આનંદ આપે. આ વૃક્ષની લાંબી ડાળીઓ, ધાર ઘટા અને પાંદડા દેખાય છે તે પુરાતન હાવા જોઈએ. વળી આ અશે!કવૃક્ષ કૈા સર્વાંગ સુંદરીના વાદપ્રહારથી કેવું ખીલતું માલુમ પડે છે. આ નગ મઢે ભર્યાં કેવા ટટ્ટાર ઉભા છે. નદી–જળ પ્રવાહને પણ ગણકારતા નથી. જાણે સના દમનરૂપ જંગલના રાજા ન હેાય ? તેનુ મૂખ તેની પાંખે। કાપનારાએ તરફ કેવું ઈર્ષા અને ખૂનસ ભર્યું ઝળકે છે. પાતાને ભાલા મારનારની પણ પરવા કરતા નથી. પેાતાની શીલાએથી પોતે અભેદ માને છે. પેાતાની ભયંકર ખીણાથી પથીકજતેને ત્રાસ ઉપજાવે છે. દુષ્ટ પ્રાણીઓથી વસેલા હેાવાથી શુરવીર શિકારી લડવૈયાનુ મન હરે છે. ” આમ અનેક જાતના વિચારે કરે છે. એટલામાં તેની નજર એક સ્ત્રી ઉપર પડતાં જ અરે? પેલી સુંદરી ક્રાણુ હશે ? તે કેવી મનમેાહક લાગે છે. પણ તે ગમે તે હાય તેમાં મારે શું? આ વખતે એક વાધ એક ગાયને શિકાર કરવાની તૈયારીમાં હતા તે જોતાંજ “ શું ક્ષત્રિયના દેખતાં વાધ ગાયનેા શિકાર કરશે? ના, ના, એમ ન બનવા દઉં ગેાળી છેાડી વાધને યમ શરણ
""
એમ ખેલતાં જ એકદમ બંદુકની પહેોંચાડયા અને ગાયને ઉગારી લીધી.
