________________
૨૪૮
દેવકુમાર્ સચિત્ર ધાર્મિક નવલકથા
અદના કુંડી સમાન છે. તમારા જેવી પાપી સ્ત્રીએએ જ સમાજનું નીક દ્દન કાઢ્યું છે.
# આ
એન, આવા ક્ષણિક સુખને ખાતર તમે તમારું સર્વસ્વ કર્યાં ખાવા બેઠા છે ? હજી પણ મારી તમને શિખામણ છે કે પાપી રસ્તેથી બચી જાએ! અને તમારી ફરજ તમે સમજો, ઇશ્વર તમારૂં કલ્યાણ કરશે.” મણુિભાળાએ સત્ય રસ્તે દારવવા ખુબ પ્રયત્ન કરવા માંડયા,
ત્યારે શું પતિની પાસે આપણે રમકડાંની માફક રહેવુ, અને તે કહે તેમ જ કરવું? ના, ના, એન! તે તે આ કાયાએ નહીં જ બને! જ્યારે પતિને મારી દરકાર નથી તે પછી પતિની દરકાર માટે શા માટે રાખવી ? આ તે કાના ધરને ન્યાય ? હું કંઇ પતિની ગુલામ થવા આવી નથી! પણ હું તે મારા જોબનના રસના આનં લૂટવા આવી છુ.
:
“હવે તમારૂં ભાષણ બંધ કરે. તમને કહેવુ તે પત્થર ઉપર પાણી બરાબર છે. તમને શિખામણ આપવી એટલે વાડમાં હાથ નાંખવા ખરાખર છે, જેને પેાતાનું પણ ભાન નથી કે પોતે કેવા અને કયા પુરૂષના પઝામાં છે. તેવાને ગમે તેવી અમૃત સમી શિખામણ આપવાથી કાંઈ ફેર પડતા નથી. જેમકે ઝેરના પ્યાલામાં અમૃતનું ટીપુ રેડવામાં આવે તે પણ તે પેાતાના સ્વભાવ તજવાને નથી. માટે જેવી તમારી મરજી. પરમાત્મા તમારી મુદ્ધિ સુધારે અને તમારૂં ભલું કરે. મણિબાળાએ થાકીને કહ્યું.
(C
અરે! મૂખી રાણી, દેવ જેવા ઘણા કુવરેશને રંજાડયા, દેવકુમારને પણ મારી સાસુએ કેશવિસ'ના ખૂનના આરેાપ મૂકી દેશનિકાલ અપાવ્યા તે પછી દેવ જેવા માણસ પણ મને શું કામ આવે? મારે તા દેવ જેવા પતિ જોઇએ જ નહિ. વિલાસવતો ખેલી.
