________________
૨૦૮
દેવકુમાર સચિત્ર ધાર્મિક નવલકથા
વાત જવા દે. તે જુઠ્ઠું ખેાલતા હતા તેને મારી સાથે પરણવું હતું પણ હું કદાપિ તેની સાથે પરણી મારી જીંદગી ખરાબ કરૂં ખરી કે?
તમે તેને એળખા છે?
હા, એ તમારા જેવા જ લાગતા હતા.
કદાચ હુંજ એ યેગી અથવા લાલસિંહ જ હાઉ તે તમે મને પરણા કે નહીં ? લાલસિંહે કટાક્ષ કરતાં પૂછ્યું.
તમે ગમે તે હે. તમે ભિખારી હૈ। તે પણ મારા થઇ ચુકયા છે.
રાજા હા કે એક રસ્તાના રખડતા પ્રાણની રક્ષા કરનાર મારા પ્રાણેશ
વ્હાલી પદ્મા ! તેજ હું યેાગી અને તેજ તારી સખીના પતિને મિત્ર. જેને પરણવા તું ના પાડતી હતી તેજ, પણ કુદરતે કેવા યેાગ મેળવી આપ્યા જોયું ને ?
વ્હાલા મને માફ કરેા. મારા અપમાનીત શબ્દોથી મારા પર કૃપા કરી ખાટું ન લગાડતાં આ દાસી પર હંમેશાં આપશ્રીની મીઠી નજર રાખી આભારી કરશે।.
હવે બીજી બધી વાત જવાો. પહેલાં તારા પિતાશ્રીની શી હકીકત છે તે મને વિગતવાર જણાવે. લાલસિંહે પૂછ્યું.
મારા વ્હાલા પ્રાણેશ ! જે જે હકીકત બની છે તે કહું છું સાંભળેા, દેવસેનાને તેના પતિની સાથે વિદાય કર્યાં પછી પાછા ફરતાં જ ખૂમ પડી કે દેવસેનાને ભદ્રિકસિંહ હરી ગયા છે.
હાં...હાં...હાં...મેં તે પાપી ભદ્રિકસિંહને શિક્ષા આપવા અને દેવસેનાને પાછી લાવવાનું પણ લીધું છે.
