________________
દેવકુમાર ચિત્ર ધાર્મીક નવલકથા
દેવકુમારને જ્ય થાઓ, દેવકુમારને જય થાએ. એવે અવાજ દેવકુમારના કાને અથડાયા જેથી તે એકદમ ચમકી ગયા અને એલ્કે કેઃ— પ્રધાનજી! આ શું ? હજી મેં ગાદીને અનુગ્રહ કર્યો નથી એટલામાં આ વિજય ધ્વની શાને ?
૧૮૪
મહારાજ ! આ દાસી આપની હઝુરમાં વંદન કરે છે. આપ મને સ્વિકારી આપશ્રીની અર્ધાંગના બનાવે. ચંપાવત મૂળ પાષાકમાં આવીને ખેલી.
કુમારી, આ શું અને હુકમ શેને ? દેવકુમારે આશ્ચર્ય પામી પૂછ્યું.
મહારાજ ! મારા પાલકિપતા (પ્રધાન) એ બધી વાત તમને કરી છે તે હવે આપ ઉપકાર કરી આ રાજ્યગાદી ગ્રહણ કરે! અને આ દાસીને આપના ચર્ણોની દાસી બનાવે.
નામદાર ! હવે વિલંબ કરવાની જરૂર નથી. મુર્હુત ચાલ્યું જાય છે માટે બને એકી સાથે અનુગ્રહ કરે એટલે મેં મારી ફરજ બજાવી છે એમ સમજીશ. આપશ્રીના હાથમાં તમામ રાજ્ય કારભાર સાંપી હું હવે આરામ લેવા ઈચ્છું છું કારણ કે હવે મારી વૃદ્ધાવસ્થા થઈ છે. માટે આપશ્રીને ઘટે તેવા બંદોબસ્ત કરા અને લાલસિહ પ્રધાનપને ચેાગ્ય છે તે તેમને મારી જગાએ નીમેા એટલે બસ. ચંચળમતિ પ્રધાને ઘણી શાંતિપૂર્વક જણાવ્યું.
જેવી આપની મરજી. દેવકુમારે જવાબ આપ્યા.
એટલે ઘણી જ ધામધુમથી તખ્તનશીનની ક્રિયા અને લગ્નની ક્રિયા સાથે જ શરૂ કરવામાં આવી. વાહ ! ભાવિ વાહ !! કયાં જંગલમાં ભટકતા ભિખારી અને કયાં રાજ્યના માલીક. હજાર હાથ વાળા ધણી આપવા ધારે તે! શું નથી આપતા ? પ્રારબ્ધની વાત તે રાઈ અનેરી જ છે.’
**
