________________
પ્રકરણ ૧૯ મું
૧૫૧ રાજ્યમાં પણ અંધાધુંધી ચાલી નીકળી છે. પિતાજી પણ અપરમાતાના પ્રેમમાં અંધ બની ગયા છે. દાસી મંજરી પોતાની જાળ બિછાવી રહી છે. એ ભાઈ! તમે જ્યાં હોય ત્યાંથી સત્વર આવો અને દેશનું રક્ષણ કરે!
તું ગયો છે જારથી, સૌ દેશ સુનો થઈ ગયે, પ્રજા તણું દલડાં મહીં, તું સદા શેભી રહ્યો; પ્રજા સંભારે સૌ તને, કયારે દેવકુમાર આવશે, પ્રજા તણું દુઃખો બધા, તુજ વિના કેણું ટાળશે.
ભાઈના વિયોગે કીર્તિકુમાર ઘણો જ આકુળ વ્યાકુળ થઈ ગયો છે. તેથી તે દેવસેનાની રજા લઈ પિતાના નિવાસ સ્થાન તરફ જવા ઉઠે છે. ત્યારે દેવસેના બીજે દિવસે પિતાના મહેલમાં આવવાનું આમંત્રણ આપે છે.
કીર્તિકુમાર મનને શાન્તવન આપવા પિતાના મુકામ તરફ જાય છે એટલે દેવસેના તથા દાસી પણ પિતાને રાજ્યમહેલ તરફ પાછા ફરે છે.
