________________
પ્રકરણ ૨૦ મું
૧૫૩ તેની સખી પદમાવતી આવતી જણાઈ તેથી દેવસેના સ્વસ્થ થઈ અને પૂછવા લાગી.
બેન, કેમ! આજે મોડી આવી.
મારી માતુશ્રી તારા પતિ સબંધી વાત કરતા હતા તેથી હું સાંભળવા ઉભી રહી હતી જેથી વિલંબ થયો છે. મારી માતુશ્રી તારા વીર પતિની ઘણી પ્રશંસા કરતા હતા અને શાબાશી આપતા હતા વળી કહેતા હતા કે –“એ વીર પુરૂષ કઈ શાક્ષાત દેવને અવતાર અને કોઈ મહા ઉચ્ચ રાજવંશી હોવો જોઈએ.” તેમનું હદ વગરનું પરાક્રમ જોઈ મારી માતુશ્રી તો હેબકાઈ ગયાં હતાં. વળી પેલા યોગીરાજની પણ ઘણી પ્રશંસા કરતા કહેવા લાગ્યા કે “તે યુગમાં જે પ્રવીણ અને શ્રદ્ધાવાન છે તે જ તે કઈ યુદ્ધ વિશારદ છે. તેની બહાદુરી ભરી શૂરવીરતા જોઈ ભલભલા આવેલા રાજા-મહારાજાઓ પણ ચમકી ગયા હતા. પદમાવતીએ જણાવ્યું
બહેન ! જે તે યોગીરાજ ન હોત તે મારા પતિ એકલા શું કરત?
તે તે બધું ખરું! પણ મને તે યોગીરાજનું ચારીત્ર સારું લાગતું નથી, તેના બોલવાનું પણ ઠેકાણું જણાતું નથી. બેન! તે તો મને પણ વાતવાતમાં કહે છે કે “દેવસેનાનો પતિ દેવકુમાર જ થશે અને તારો પતિ પ્રધાનપુત્ર લાલસિંહ જ થશે.” પણ આતો દેવકુમારના બદલામાં બીજે કાઈ છે. તે પછી તે યોગી જુઠે ખરે કે નહિ ?
ઓહોહો બહેન! તારી પક્કાઈ બધી સમજાઈ ગઈ તું એમ બોલી મારા પતિનું નામ જાણવા માગે છે, અને તારે સ્વાર્થ સાધવાની તૈયારી કરી રહી છે ખરું ને! વાહ! વાહરે!! મારી બહેન! તું પણ પતિ ઘેલી બની ખરી. જે તું મને વચન આપે તે તને બધી સત્ય હકીકત સમજાવું.
