________________
૧૩૨
દેવકુમાર સચિત્ર ધામક નવલકથા હા, શા માટે નહિ! રાજાએ આશ્ચર્યથી જવાબ આપો. કેણુ છે હાજર! રાજ બોલ્યા.
નામદાર! હાજર છું, ફરમાવે. એક અનુચર આવતા આવતા બોલ્યો.
જા ! પેલા કેદીને સત્વરે મારી પાસે હાજર કર. રાજાએ હુક્ત કર્યો.
માતુશ્રી! તે દુષ્ટ તે મને ઘણું દુઃખ આપ્યું છે દેવસેનાએ કહ્યું. હવે તે ચેરના શું હાલ થાય છે તે તે જે. રાજા બોલ્યા. નામદાર! કેદી હાજર છે. અનુચરે કેદીને હાજર કરતા કહ્યું.
બેલ, તું કોણ છે? તારે દેશ કયો ? રાજાએ કેદી (દેવકુમાર) ને પૂછ્યું.
હું એક રાજકુમાર છું. મૃત્યુલેક મારે દેશ છે. અને પરમેશ્વર મારા પિતા છે. દેવકુમારે નિડરતાથી જવાબ આપે.
તે મારી પુત્રીનું હરણ કેમ કર્યું ? રાજાએ પૂછ્યું.
મેં તમારી કુંવરીનું હરણ કર્યું નથી પણ હવે કરીશ. દેવકુમારે મક્કમતાપૂર્વક નિડર જવાબ આપે.
અરે! દુષ્ટ, તને ખબર છે કે તું કોની સાથે વાત કરે છે? રાજા એકદમ ગુસ્સામાં ત્રાડ પાડી ઉઠ્યા.
હા, તે હું બરાબર સમજુ છું. એક વખતના મારા હાથે પકડાયેલા કેદીની સાથે, મારા વેરી-દુશ્મનની સાથે, પણ તે સાથે હું એટલું સત્ય કહું છું કે “તમારી કુંવરીને હું ચાર નથી.” દેવકુમારે છાતી કાઢી જવાબ આપો.
