________________
દેવકુમાર ચિત્ર ધાર્મીક નવલકથા
આ સાંભળી દેવકુમાર એકદમ ચમક્યા અને ખેલવા લાગ્યા કે: અરે! શું આ દુશ્મનને દેશ ? અરે! મારી પ્રિયાના પિતાનું રાજ્ય, હું અહીં શી રીતે આબ્યા. હું અદ્રષ્યજન ! આ દુ:ખી થતાં મનુષ્યને દુ:ખમાંથી મુક્ત કરે। દેવકુમારે કહ્યું.
૧૨૮
આથી દેવસેનાએ બારણું ખાલી નાંખ્યું અને જેવા દેવકુમાર બહાર નીકળે છે કે તરત જ સ્વામી! આપને વંદન કરૂં છું.
પ્રિય કહી વંદન કરનાર તમેા કેણુ છે ? દેવકુમારે પૂછ્યું. વિપુત્ર! આયુષ્ય માન મવ : લાલસિંહે યાગીના વેશમાં કહ્યું. આપ કાણુ છે તેજરા નિવેદન કરવા કૃપા કરશેા દેવકુમારે પૂછ્યું.
વાહરે! મારા દેવ, શું પેાતાના અંગને એટલામાં ભૂલ્યા, પ્રેમ તે। આવેાજ રાખજો, પ્રેમ વેચી પાો લઈ માગજો દેવસેના કટાક્ષ કરતાં ખેલી.
કાણુ, મારી પ્રિયા દેવસેના ? દેવકુમારે આશ્ચર્ય પામી પૂછ્યું -
હા પ્રાણેશ, તમારી વ્હાલી દેવસેના આપની આગળ પ્રેમયાચના કરતી વન કરે છે. આવી મિષ્ટ મધુરી ભાષા સાંભળી પ્રેમના આવેશમાં આવી જઇ દેવકુમાર આલીંગન કરવા જાય છે ત્યાં દેવસેના કહે છે કે:- હાં હાં યેાગીરાજ ઉભા છે. એ સાંભળી દેવકુમાર પૂછે છે કે પ્રિયા એ મહાપુરૂષ કાણુ છે?
પ્રાણેશ! એ તો મારા અને તમારા મેળાપ કરાવનાર મહા પુરૂષ છે. તેમને ઉપકાર ભૂલાય તેમ નથી. તે યેગીરાજ તમારા માટે તેમજ તમારા કુટુંબ માટે પોતાને પ્રાણ આપવા તૈયાર છે. દેવસેના ઓળખાણ કરતાં ખેલી.
યેાગીજી ! આટલા બધા ઉપકાર કરવાનુ કારણ સમજાવશે ? દેવકુમારે પૂછ્યું.
