________________
૭૨
દેવકુર સચિત્ર ધાર્મીક નવલકથા
છે? શું તેને દેવકુમારને પકડયો છે? રાજાએ ઉપરાઉપરી પ્રશ્નો પૂછ્યા.
ના, ના, મહારાજ! તેમાંનું કશુંએ થયું નથી. તે કહેતાં મારી જીભ ઉપડતી નથી. કેશવસિંહ......... વાકય પુરૂ ન કરતાં દાસી અટકી જાય છે.
ખેલતા કેમ અટકે છે? રાજાએ પૂછ્યું.
જે હેાય તે કહી દેને! શા માટે આટલી બધી ગભરાય છે અને ધ્રુજે છે. રાણીએ આશ્વાસન આપતાં કહ્યુ.
આથી દાસી મ ંજરી ઘણી જ લાગણીવશ થઈ સંપૂર્ણ સ્ત્રી ચરિત્રને ભાવ બતાવી જાણે રાજ્યની પુરેપુરી વફાદાર ન હોય! તેવે ડાળ કરીને કહેવા લાગી કે:
રાજ્યપિતા, પ્રજાના પ્રતિપાળ ન્યાયનીતિના વિશારદ આપણા લાડકવાયા કેશવસિંહનું કાઈ પાપીએ..........ન કર્યું છે. દાસી ખેાલી.
શું તે મરણને શરણ થયા? તે વખતે ત્યાં ચેકીદારા હાજર હતા કે નહિ? તે કઈ જગાએ સૂઈ થયેા હતેા અને તેની પાસે કાણ કાણુ હતું? મહારાજા ઉદાસીન ચહેરે પૂછવા લાગ્યા.
મહારાજ સાંભળે ! તેના દિવાનખાનાના રક્ષકે મને કહ્યુ કે, આજ રાતે કેશસિંહ અને દેવકુમાર એ બંને ભાઇએ સાથે સૂતા હતા. પાશ્ર્લી રાતે કેશસિંહે ખૂમ પાડી કે ઈંડા ! દોડા! એટલે રક્ષકા ત્યાં દોડી ગયા. ત્યારે રક્ષકાને માલુમ પડયું કે કેશસિંહ પરલોક પ્રયાણ કરી ગયા છે. આ વખતે દેવકુમાર કેશવિસંહની લાશ પાસે એસી કરૂણ સ્વરે રાતા હતા. રક્ષકાએ તપાસ કરી તે। દેવકુમારની શમશેરથી જ ખૂન થયેલું માલમ પડયું. બાકી તે। બીજુ કાઈ ત્યાં આવી શકે તેમ ન હતું. દેવકુમારની તલવાર હજુ લાહીથી ખરડાએલી
