________________
૬પ
પ્રકરણ ૬ ઠું શું રાજ્ય લેભ માટે માતા પિતાના દીકરાઓનું ખુન કરવા તૈયાર થાય છે! ધિક્કાર છે એવી માતાઓને ! ધિક્કાર છે એ રાજ્ય અને વૈભવને ! ખરેખર ! જ્ઞાનીઓ જે ભાખી ગયા છે તે તદ્દન અક્ષરે અક્ષર સત્ય-સાચું જ છે. જ્યાં વૈભવ છે ત્યાંજ કલેશ અને કુસંપ હોય છે. હે! પરમાત્મા, મને હિંમત આપ અને માતુશ્રીને સદ્દબુદ્ધિ આપ! આ પ્રમાણે દેવકુમાર પશ્ચાતાપ કરી મહાત્માને વંદન કરી ત્યાંથી વિદાય લે છે. અને સર્વ પિતાના સ્થાન તરફ પાછા ફરે છે.
વાંચગણ હવે આપણે રાણું દેવળદેવી તરફ નજર નાંખીએ. દેવળદેવી પોતાની દાસી મંજરીને બોલાવી કહે છે કે ––દાસી હવે બરાબર લાગ આવ્યો છે.
બાઈ સાહેબ, હવે તે કંઈ ભૂલ આવે ખરી કે ! બા ! હવે જે કરવું હોય તે આજેજ કરી નાંખવું જોઈએ દાસીએ કહ્યું.
મંજરી! તું તો કોઈ અજબ અબળા છે જ્યાં સુધી તું મારી પાસે મોજુદ છે ત્યાં સુધી મારા દરેક કાર્ય નીવિધેિ પાર પડવાના તેમાં લેશ પણ શંકા નથી. પરંતુ મંજરી હજી પેલા મારા કેમ આવ્યા નથી! રાણુએ પૂછયું.
બા સાહેબ! અમે આપની સેવામાં હાજર છીએ ચાર નરાધમો આવતાં આવતાં બેલ્યા.
મંજરી! આ માણસને જે કામ કરવાનું છે તેની સમજણ આપ ! રાણીએ કહ્યું.
જુઓ ! આ મહેલની પાછળની બાજુએ કેશવસિંહનું દિવાનખાનું આવેલું છે. અને ત્યાંજ દેવકુમાર આજે સુઈ રહેવાને હશે. કદાચ દેવકુમાર ત્યાં સુઈ રહેવાને ન હોય તો તમારે તેના મહેલમાં જવું પડશે. તમે આપણું ગુપ્ત દ્વારમાંથી દાખલ થાવ અને કેશવસિંહનું ખૂન
