________________
--
દેવકુમાર સચિત્ર ધાર્મિક નવલકથા મિત્ર દેવકુમાર! તું આ ભડવીર, નિડર અને શુરવીર થઈ ચિંતામાં તારું જીવન નષ્ટ કરીશ તે તબીયત બગડશે. માટે વસંતસિંહની શોધ તે કરવી જ જોઈએ અને પરિણામ પ્રભુના હાથમાં મૂકવું જોઈએ. વધુ ચિંતાઓ કરવાથી આપણું ધારેલી મુરાદ બર આવતી નથી ઉલટું શરીરની શક્તિ નષ્ટ થાય છે. વળી માનસિક કાર્યમાં સફળ થઈ શકતા નથી માટે હિંમત ન હારતાં તેને ઉપાય શોધવો એજ આપણી ફરજ છે. મિત્ર દેવકુમાર ! ઉઠ, ઉભો થા, આત્માને આનંદ આપવા જરા ખુલ્લી હવામાં ફરવા જઈએ. લાલસિંહે કહ્યું.
મિત્ર! આજે મારો વિચાર શિકારે જવાનું છે ! તું મારી સાથે આવીશ ? દેવકુમારે પ્રશ્ન પૂછ્યો.
દેવકુમાર ! મને શિકાર શેખ નથી કારણ કે નિરપરાધી પ્રાણીને વગર ગુહે મારી નાંખવા જેવું આ જગતમાં ભયંકર પાપ બીજું નથી. શું તું ગુરૂ ભદ્રબાહુસ્વામીને બોધ ભૂલી ગયો ! જીવનને મૂખ્ય પાયો દયા અને દાન ઉપર છે તો તે જ્ઞાનપૂર્વક વિચાર કરી શિકારની લતનો ત્યાગ કર. અને સાચા જીવનનો રસ્તો ગ્રહણ કર. મિત્ર! પવિત્ર સંયમી અને મહા ધર્મ ધુરંધર વિદ્વાન ભદ્રબાહુસ્વામી જેવા ગુરૂને બોધ સાંભળ્યા પછી શિકાર કરી નિરપરાધી જેને હણવા તેના કરતાં તો દુઃખી, દીન અને અવાચક પ્રાણીની બની શકે તેટલી સેવા કરી તેને અભયદાન આપી જીવનને સાર્થક કરવું તેજ મનુષ્યને સાચો ધર્મ છે. લાલસિંહે કહ્યું.
મિત્ર! તારી બુદ્ધિને ધન્ય છે! આજે તેં મારા ઉપર કોઈ અજબ છાપ પાડી છે. હું આજથી પ્રતિજ્ઞા કરું છું કે “કોઈ દિવસ નિરપરાધી જીવ હણીશ નહિ અને હણવા દઈશ પણ નહિ. અને મારા
