________________
પ્રકરણ ચોથું
પાપીઓની પિશાચ લીલા રાણી દેવળદેવી પિતાના શયનગૃહમાં બેઠેલી છે. ત્યાં તેને કુમાર કીર્તિકુમાર આવીને કહે છે કે માતુશ્રી! મારા વડીલ બધુ વસંતસિહ સૈન્યમાંથી અદ્રશ્ય થયા છે અને તેમની શોધ માટે મારાભાઈ દેવકુમાર, તથા તેમના મિત્ર લાલસિંહ તથા પ્રધાન છત્રસિંહ રણક્ષેત્રમાં જવા સારૂ તૈયાર થયા છે. મહારાજ આજે ભદ્રસિંહ ઉપર ઘણું ગુસ્સે થયા હતા. દેવળદેવી જાણતી હોવા છતાં વાત છુપાવવા સારું બેલીકે હાય ! હાય ! મારા વસંતસિંહને એકાએક શું થયું. હે ! ભગવાન, મારા લાડકવાયા બાળને શું આફત આવી પડી. અરે રે! શું મારે હાલે દીકરો આમ એકાએક દુશ્મનોને ભેગા થઈ પડ્યો ! હે પ્રભુ! હું આ શું સાંભળું છું. શું દેવકુમાર યુદ્ધ કરવા જાય છે ? એ નાને બાળક રણમાં જઈ શું ધાડ મારવાનું છે? જેણે ટાઢ, તડકે કે દુઃખ તે સ્વપ્ન પણ જોયું નથી તે મારે સુકુમાર જે દેવકુમાર પોતાના ભાઈને વેરનો બદલો લેવા જશે હાય! હાય ! ઈશ્વર, તે આ શું કરવા ધાર્યું છે ? શું બધી આફતોને વરસાદ અમારા ઉપરજ વરસાવવા વિચાર છે. અરે વિધાતા! મારો વસંત જ્યાં હોય ત્યાં તેનું રક્ષણ કરજે! આ પ્રમાણે મહારાણી કીર્તિ કુમારને સંભળાવવા બેલવા લાગી.
આથી કીતિ કુમાર સર્વસ્વ વાતો કરવા લાગ્યા અને દેવકુમારના
