________________
૪૬
દેવકુમાર ચિત્ર ધામીક નવલકથા
ઘણાજ વખાણ કર્યા તેમજ તેની લાયકાત, પ્રજાને તેના ઉપર પ્રેમ, સામા અને સરદારાને તેના માટે પૂજ્યભાવ કેવા છે વિગેરે વાતે કરવા માંડી. વળી બહાદુર, અને લડવૈયા પણ છે વળી દેવકુમાર કરતાં તે લાલિસંહ ઘણેાજ શૂરવીર, સહાસીક તથા નિડર છે. વળી દેવકુમાર પેાતાના મિત્રની ઈચ્છા પ્રમાણેજ ચાલે છે. વિગેરે વાતે કીર્તિકુમાર પોતાની માતાને કહે છે.
જ્યારે લાલસિંહની વાત આવી ત્યારે દેવળદેવી કહે છે કે હા, ભાઈ હા, તે સર્વાં હું જાણું છું એક દિવસ એવેા આવશે કે તમારી બધાની પાસેથી આખુ રાજ્ય પચાવી પાતે માલીક થઇ બેસશે. માતાએ કહ્યું.
માતુશ્રી ! આ વચન તમે વ્યાજબી અને સાચા ખેલતા નથી. દેવકુમાર તે એક વીર, સાચેા, ક્ષત્રિય અને ધર્માં પરાયણ છે. હંમેશા જેના હૃદયમાં જૈન ધર્મનું રક્ષણ છે. જેના આત્મામાં સત્ય અને શિયળને પ્રભાવ છે, જેના ઉપર ભદ્રબાહુસ્વામી જેવા ગુરૂદેવને આશિર્વાદ છે. જેને ફક્ત નિસ્વાર્થ સિવાય કાઈ ચીજ ઉપર પ્રેમ નથી, રાજ્યને ભૂખ્યા નથી, તેમજ કાઈના ખુરામાં રાજી નથી. આવા પવિત્ર કુમાર ઉપર તમે આવા આક્ષેપ મુકૈા તે ઠીક નથી કીર્તિકુમારે કહ્યું.
ઠીક! ઠીક ! જવાદે હવે, તારૂ ટાયલું મારે નથી સાંભળવું ? તને રાજકાજના કાવા દાવાની શી ખબર પડે ! તને ભાઈ, ભાઈ કીધા હશે એટલે તું બહુ ફૂલાઈ ગયા હશે. પણ હું તે સારી રીતે સમજુ છુ. કે એ જેટલા બહાર છે તેટલેાજ ભોંયમાં છે. તેમજ તેને મિત્ર લાલસિંહ પણ તેનાથી ચંદરવા ચઢે તેવા છે માટે તેમના ખાટા વખાણ કરી નકામે ભૂલ ન કરીશ. દેવળદેવી ખેાલી.
માતુશ્રી મારા વચને તમને ગમતા નથી તે તમારી મરજી. રીતે। હવે હું જઈશ. એમ ખેાલતા કીર્તિકુમાર ઉડયા.
