________________
૧૪
કરવા લાયક) આશ્રયવાળા એવા તે ક્રોધથી રાતા બનીને કહેવા લાગ્યા કે “અરે ઘરડે છતાં તું મૂખ જ રહ્યો, હવે અમને શા માટે વારંવાર સતાવે છે ? જે ફળ લેવામાં ન આવે તે વ્યવસાયમાં પણ માણસો ઉત્સાહ કરતા નથી, તે સંદિગ્ધ (શક્તિ) ફળવાળા ધર્મમાં કયે વિચક્ષણ પુરુષ પ્રયત્ન કરે ?” પછી પુન: શ્રેષ્ઠીએ તેમને કહ્યું કે-“અરે મૂર્ખ પુત્રો ! પેલા વૃક્ષ પણ વખત જતાં ફળ આપે છે, પણ તરત ત ફળ આપી શકતું નથી, તે આ ધર્મ કરતાં પણ શીધ્ર ફળ તે શી રીતે મળે ? છતાં હવે જે એક પખવાડીયામાં ફળની પ્રાપ્તિ થાય, તો તમારે ધર્મ સેવ, અન્યથા નહિ.” આ પ્રમાણે પિતાના તાતની વાણી સાંભળીને તેઓ કંઈક ધર્મનો ઉદ્યમ કરવા લાગ્યા.
એકદા શ્રેષ્ઠીએ પુત્રોને કહ્યું કે “હે વત્સ ! આજે આ ચાર ખુણાઓમાં ખાદીને શ્રીધર્મનું ઉજવલ ફળ જુઓ આ પ્રમાણે સાંભળીને તેઓ એ તેમ કર્યું એટલે ત્યાં સુવર્ણ અને રતનથી ભરેલા જાણે સાક્ષાત્ પિતાના પુણ્ય હોય, તેવા સુવર્ણ કળશે તેમના જેવામાં આવ્યા. પછી સુવર્ણ કળશોની પ્રાપ્તિથી પ્રસન્ન થયેલા તેઓ અત્યંત સ્થિર ચિત્તથી ધમનું બહુમાન કરવા લાગ્યા. એટલે શ્રેષ્ઠી પિતાના પુત્રોસહિત પુનઃ પિતાને નગરે આવે અને પ્રાંતે વ્રત અંગીકાર કરીને અનુક્રમે તે સુગતિને પામ્યા.
एवं श्रीवीतरागस्य पूजां कुरुत भोजनाः ।।
यथा मोक्षसुखश्रीणां युयं मवथ भाजनम् ।।१।। “આ પ્રમાણે હે ભવ્ય જને ! શ્રીવીતરાગ પ્રભુની પૂજામાં પરાયણ (સાવધાન) થાઓ, કે જેથી મોક્ષ સુખની લક્ષ્મીના તમે ભાજન થાઓ.
