________________
ગેટ મા
રાજાએ
પ્રભાવી હતી
રેગે પશાંતિ થાય. અભીટ મિત્રતાથી તે રાજાએ તમને આટલું ભેટાણું મે કહ્યું છે. માટે હે રાજેદ્ર ! તેનું બહુમાન. કરે.” આથી સંતુષ્ટ થયેલ રાજાએ સર્વ સભાસદોને અને સ્ત્રીજનોને તે થોડી થોડી આપી અને તે સપ્રભાવી હોવાથી તેમણે સ્વીકારી. પછી તે દૂતને રાજાએ પાંચસે શ્રેષ્ઠ સેના મહોર અને અશ્વ તથા પટ્ટકુલાદિ તેના માગ્યા પ્રમાણે આપ્યા. તે બધું લઈને પાટણમાં આવ્યું અને તે ભીમ રાજાને બતાવ્યું આથી રાજાએ સંતુષ્ટ થઈને તેને પૂછયું કેઃ -“હે વિપ્ર ! ત્યાં જઈને તેં શું શું કહ્યું. તે અત્યારે કહી સંભળાવ” એટલે તેણે યથાક્ત પોતાને વૃત્તાંત કહી બતાવ્યો. અને તેથી રાજા અત્યંત વિસ્મય પામે.
હવે પુનઃ એકદા તેને ગર્વિષ્ઠ જેઈને રાજાએ કહ્યું કે – હે મૂઢ! મારા પ્રસાદથી જીવીને ગર્વ શું કરે છે?” તેણે કહ્યું કે હે રાજન્ ! હું મારી વચનચાતુરીથીજ જીવું છું, તેમાં તારું શું છે ? આ પ્રમાણે વિવાદ થતાં રાજાએ ફરી પણ તેને ત્યાં મે , અને રાજાએ એક લેખ મુદ્રિત કરીને તેને આપ્યું. એટલે અંનુક્રમે તે દૂત જ્યાં ભેજભૂપ બેઠો હતો, ત્યાં જઈ પહોંચ્યો. તે વખતે નાન પીઠપર બેઠેલ અને જળથી મસ્તકને જેણે આ કરેલ છે એવા રાજાએ તેને બોલાવ્યું કે - “હે દૂત ! તને સ્વાગત છે. ” વળી રાજાએ જરા હાસ્યથી તેને પૂછ્યું કે:-“પાટણમાં રહે નાર તારે સ્વામી ભીમડ નાપિત આજ કાલ શું કરે છે? તેણે કહ્યું કે -તે બહુ રાજાઓનાં મસ્તક મુડે છે. પણ આદ્ર કરેલ આ તમારા મતકનો તો અદ્યાપિ વારે પણ આવતું નથી.” આ વાકયથી દવનિત થયેલ રાજાએ તેને સુવર્ણની જીભ અપાવી, અથવા તે સમયેચિત વચન કોને
