________________
ર૫
હમણાજ કયાંક ચાલ્યા જા, ઘરે પણ તારે જવું નહિ.” આથી પુણ્યનું પ્રમાણ કરનાર મંત્રી સર્વ પરિજનને મૂકીને તેજ વખતે અને તેજ પગલે નગરની બહાર નીકળે પછી આગળ જતાં ક્યાંક સરેવરમાં સ્નાન કરીને વિશ્રાંત થઈ જવામાં ક્ષણભર વૃક્ષની નીચે બેઠે, તેવામાં એક દિવ્ય પુરૂષને તેણે
એટલે તે દિવ્ય પુરૂષ બેન્ચે કે-હે મંત્રિન્ ! તું પ્રસન્ન થઈને વાંછિતસિદ્ધિને આપનાર આ ચિંતામણિને ગૃહણ કર અને મારા પર અનુગ્રહ કર” એમ કહી તે ચિન્તામણિ તેને સોંપીને પિતાનું સ્વરૂપ કહ્યા વિના જ તે અદશ્ય થઈ ગયે. આથી અમાત્ય અત્યંત હર્ષિત થઈ “રાજાને હવે પુણ્યપ્રભાવ દર્શાવું” એમ ચિંતવતાં તે મણિની ચર્ચા કરીને તેણે તેની પાસે ચતુરંગ સૈન્ય માગ્યું. એટલે તેના પ્રભાવથી ચતુરંગ સેના સમન્વિત થયેલ મંત્રીએ હાથમાં લેખ આપીને દૂતને પિતાના નગરમાં રાજાની પાસે મોકલ્યો. અને તે તે ત્યાં જઈને રાજાને કહ્યું કે – હે રાજન્ ! પુણ્યથી સૌન્યને પ્રાપ્ત કરી મંત્રી આવ્યો છે. માટે જે પરાક્રમ હોય તો તેની સાથે યુદ્ધ કરવા બહાર આવ.” આ પ્રમાણે તે જણાવેલ તેવા પ્રકારના સૈન્યના અને સાંભળીને રાજાએ સમસ્ત સભાસદની સમક્ષ આ પ્રમાણે કહ્યું કે:-હે સભ્યજનો ! આ જગતમાં પુણ્ય જ કેટલું શ્રેષ્ઠ છે, તે જુઓ. એ મંત્રી એકાકી નીકળ્યું હતું છતાં અત્યારે આવી સંપત્તિને પામ્યા. પછી રાજાએ સમુખ જઈ માન મૂકીને તેને આલિંગન કર્યો અને પ્રદ તથા વિસ્મયથી વિકસ્વર થઈને તેને નગરમાં પ્રવેશ કરાવ્યો. પછી તે બંનેએ લોકોને ધર્મમાં દૃઢ કર્યા. એવામાં એકદા ચતુર્દાનધર એક આચાર્ય ત્યાં પધાર્યા એટલે રાજા
૧૫
