________________
રર૬
અને પ્રધાન પરિવાર સહિત તેમને વંદન કરવા ગયા અને સાવધાન થઈને તેમણે ધર્મદેશના ત્યાં સાંભળી પછી અવસરે રાજાએ પૂછયું કે હે ભગવન્! આ મંત્રીને જેણે ચિંતામણિરત્ન આપ્યું તે કેણ? એ જણાવો.” એટલે ગુરૂ બોલ્યા કે:
પૂર્વે પદ્માપુરીમાં સમ્યકત્વ અને બાર વ્રતથી વિભૂષિત એ સુદત નામે પરમ શ્રાવક શ્રેણી હતો. એક દિવસે તેણે અહોરાત્રનું પૌષધ વ્રત લીધું અને વિધિપૂર્વકગ નિદ્રાકરતો. રાત્રે તે સુતે એવામાં તે વખતે તેના ઘરમાં કેઈર નિર્ભય થઈને ઘરમાં પેઠે. ઘરનું સર્વસ્વ ચેરીને પાણીના પૂરની જેમ ચાલ્યા ગયે. શ્રેષ્ઠી તે વખતે જાગતો જ હતો અને તેને જાણતાં છતાં પાપભીરૂ અને વતાતિચારની શંકાથી તે ધર્માત્માએ તે ચેરને પકડવા કોઈને પ્રેરણા પણ ન કરી, પછી પ્રભાતે તેણે પૌષધ પારીને પારણું કર્યું પણ તે વૃત્તાંત તે તે ગંભીરે પિતાના પુત્રાદિકને પણ જણાવ્યું નહિ. એવામાં એક દિવસે તેજ ચેર હા૨ લઈને સુદત્તના કેઈ હાટે વેચવા આવે, એટલે તેના પુત્રે તે જે. અને તે હાર પિતાને સમજીને તે ચોરને રાજપુરોને હવાલે કર્યો, એટલે તેઓ સર્વની સમક્ષ તે ચારને વધભૂમિ તરફ લઈ ગયા. એવામાં શ્રેષ્ઠીએ તેને તેવી અવસ્થામાં આવેલ જેઈને દયાની લાગણીથી તે રાજપુરૂષોને કહ્યું કે- અરે ! એને છેડી મુકે. મેં જ એને હાર આપ્યું હતું, તે પુત્ર વિગેરે જાણતા નથી? આથી શ્રેષ્ઠી મિથ્યાવાદી નથી” એમ ધારીને તેમણે ચેરને મુક્ત કર્યો. પછી શ્રેષ્ઠીએ એકાંતમાં ચેરને શિખામણ આપી કે –“હે ભદ્ર! અકાર્યમાં તારે મતિ ન કરવી. કારણ કે આ મનુષ્યભવ દુર્લભ છે.” આ પ્રમાણે તેની સુજનતા અને ઉપકારને સ્મરણમાં લાવતે તે તસ્કર દિક્ષા અને અનશન લઈને
