________________
૨૨૪
ચૌદમા ઉપદેશ
જે દાનાદિક ધર્મના વિશેષ પાષણને ધારણ કરે છે, માટે મહાજના તેને પૌષધ કહે છે. મુદત્ત વ્યવહારીની જેમ કાઈ ભાગ્યવંત જનાજ તે પૌષધને આરાધી શકે છે કહ્યું છે કે :- પૌષધ અને સામાયિકમાં રહેલા જીવનના જે કાલ જાય છે, તે સફ્ળ છે, અને શેષ કાલ સંસારના ફાના હેતુ છે.’
સુદત્ત વ્યવહારીની કથા
કુસુમપુરમાં સૂ યથા નામે રાજા હતા. તેના જિનધમ થી વાસિત એવા મિત્રાન'ઢ નામે મત્રી હતા. એકદા સભામાં રાજા અને મંત્રીના વિવાદ થયા. તેમાં રાજાએ કહ્યું કેઃ— ‘અહી. વ્યવસાયજ પ્રમાણ કરવા લાયક છે. પુણ્યાથી શુ? વ્યવસાયીને બધુ... ફલદાયક થાય છે. કારણ કે સુતેલાના મુખમાં કાંચ લાર્દિક આવીને પડતા નથી,' એટલે મ`ત્રી ખેલ્યા કે પુણ્યજ પ્રમાણ કરવા લાયક છે, અધક્રિયાની જેમ અફલ એવા વ્યવસાયથી શુ ? વળી શાસ્રમાં પણ સાંભળવામાં આવે છે કેઃ
એમ
કુળ, શીલ, આકૃતિ વિદ્યા અને યત્નથી કરવામાં આવેલ સેવા પણ ફળતી નથી. પરંતુ પૂર્વ તપથી સ'ચિત કરેલ ભાગ્યેજ પુરૂષને અવસરે વૃક્ષની જેમ ફળે છે' એટલે રાજા મેલ્યા કે–જો એમ હોય તેા તું વ્યાપારને તજીને
