________________
૨૩૭
પિતાની ઈરછા પ્રમાણે તે જ્ઞાન દ્રવ્યમાંથી તેણે બાર દ્રમે આપ્યા અને સાધારણ દ્રવ્ય સંઘને ઉચિત હોય એમ જાણવા છતાં હું પણ તે સંઘમાં જ છું એમ મનમાં ધારીને જિનદાસે પણ મુગ્ધપણુથી પોતાની પાસે રહેલા સાધારણવ્યમાંથી બારદ્રમે પિતાના પ્રજનમાં વાપર્યા. તે બંને શાસ્ત્રજ્ઞ છતાં આ પ્રમાણે વિવેક વિધિથી વર્જિત હોવાથી તે પાપઆલોવ્યા વિના મરણ પામીને પ્રથમ નરકમાં ગયા. આસંબંધમાં વેદાંતી એ પણ કહ્યું છે કે પ્રાણ કઠે આવેલા હોય, પણ જ્ઞાનદ્રવ્યમાં મતિ ન કરવી. કારણ કે અગ્નિથી દગ્ધ થયેલા હજી સાજા થાય (ઉદય પામે) પણ જ્ઞાનદ્રવ્યથી દગ્ધ થયેલા ઉદય ન પામે. જ્ઞાન દ્રવ્ય, બ્રહ્મ હત્યા, દેવદ્રવ્ય, દરિદ્રનું ધન, અને ગુરૂપત્ની-એ સ્વર્ગમાં રહેલા પ્રાણુને પણ નીચો પાડે છે. પછી તે સર્ષ થયા, અને ત્યાંથી વચમાં મર્યાદિક નિમાં ભ કરીને સમગ્ર નરકમાં અને સર્વ તિર્યંચજાતિમાં તે કર્મથી તેઓ ભમ્યા તથા અંગછેદાદિક કદના તેમણે સહન કરી. એ પ્રમાણે બાર હજાર ભાવ પૂરણ કરીને યથાપ્રવૃત્તકરણથી શુભ કર્મોદયની સન્મુખ થવાથી એ વ્યવહારીકુળમાં તમે બંને સહોદર થયા છે. આ દુલઅધ્ય ભવિતવ્યતા કેને વિડંબના પમાડતી નથી? પોતાની ઈચ્છા પ્રમાણે બાર બાર દ્રમ્મોને વાપરવાથી ઉપાર્જન કરેલ કર્મના
ગે બાર હજાર ભ સુધી તમને આવાં દુઃખે સહન કરવાં પડયાં. વળી આ ભવમાં પિતાએ દરેકને આપેલ
