________________
૧૮૯ કે – હે લેકે ! અમૃતનું ભજન કરનારા દેવતાએ અભક્ષ્યનું ભક્ષણ કરતાં નથી. આવી જીવ હિંસા કરાવવી એ તેમની ક્રીડામાત્ર છે.” આ પ્રમાણે કહીને લોકો અને બ્રાહ્મણના કદાગ્રહથી તેણે યમમુખના જેવા તે મહિષથી મને છોડાવ્યો અને પછી કેટલાક ઉત્તમ બ્રાહ્મણેએ પ્રાસાદમાં મારી મૂર્તિ સ્થાપના કરી. એ પ્રમાણે આ દુરાત્માએ મારે બધો મહિમા ધ્વસ્ત કરી દીધો. માટે કંઈ ખેદ કરીશ નહિ, પણ મૌનજ પકડી બેસ. કારણ કે મનુષ્ય જ્યારે નિઃશક અને નિર્દય થાય, ત્યારે તેની આગળ દેવતાઓ પણ નિબળ બની જાય છે.
આ પ્રમાણે કહીને સીહડ વ્યંતર તથા તે દેવી સ્વસ્થાન ગયા, અને તેના કુટુંબને દૂરથીજ ત્યાગ કરીને તે અન્યત્ર પિતાની ઇચ્છાનુસાર રહેવા લાગ્યા.
એ રીતે ચિરકાલ સમ્યકત્વનું પાલન કરતાં, ભદ્રક જીને પ્રતિબોધ આપતાં અહંત શાસનની પ્રભાવના કરતાં અનુક્રમે તે શ્રેષ્ઠી બંને લોકોના અદ્દભુત સૌખ્યનું ભાજન થ .
ચોથે ઉપદેશ
તે ધર્મમાં પણ વિચક્ષણ પુરૂષોએ યતનાને પ્રધાન કહી છે, પરંતુ તે ગૃહને દુર્લભ છે. તથાપિ તે યતનામાં પ્રયત્ન કરતાં આસ્તિક ભવ્ય મૃગસુંદરીની જેમ સુખભાજન થાય છે.
મૃગસુંદરીની કથા શ્રીપુરમાં રામચંદ્ર જે જનવત્સલ એ શ્રીષેણ નામે રાજા હતો. તેને જાણે બીજે ઈદ્રજ હોય તે દેવરાજ
