________________
૨૧૮
સભામાં સવાલ કર્યાં કે- એ કાણુ છે ? અને કાના પુત્ર છે ? તે વખતે તેના પિતા ત્યાં બેઠા હતા, તે અંજલિ જોડીને ઓલ્યા કેઃ- હે સ્વામિન્! એ મારો કુપુત્ર છે અને ઘરથકી એને મે' કહાડી મૂકયો છે. વળી ચારી કર્યા વિના મારે જમવુ નહિ.' એવા એને અભિગ્રહ છે અને હે નાથ ! વળી એના આ વિશેષ સંબંધ સાંભળેા:- એકદા સરોવરના કાંઠે બેસીને જેટલામાં એ દુષ્ટ બુદ્ધિ વિચાર કરતા હતા, તેવામાં આકાશમાર્ગે પગમાં બે પાદુકાને ધારણ કરતા કાઈક ચાગી ત્યાં આવ્યા અને તે પાદુકા ત્યાં મૂકીને જેવામાં તે સ્નાનાદિક કરે છે, તેવામાં તે પાદુકા લઈને એ આકાશમાં ઉડી ગયા. તે પાદુકાના પ્રભાવથી એ પોતે એક છતાં અનેક તસ્કરનું કામ કરે છે અને હે વિભા ! દુષ્ટ રાગની જેમ નગરને એ અસાધ્ય થઈ પડયો છે. વળી તે નગરની અધિષ્ઠાયક દેવી આગળ આ પ્રમાણે સ્તુતિ કરે છે કે... હે દેવી ! ચારીમાંથી અધ ભાગ તને ભાગ આપીશ અને અર્ધ ભાગ હું વાપરીશ, પણ જો તારા પ્રસાદથી તે ચારી મને સફૂલ થશે, તેા આ મારા નિયમ હું પાળીશ એટલે તે દેવીએ તેને અનુજ્ઞા આપી, ત્યારથી એ સિદ્ધચાર થયા ' પછી તેના મને સમજી સારા સુભટ લઇને રાજા દેવીના ભવનમાં આવીને ત્યાં કયાંક છુપાઇ રહ્યો. એવામાં તે તસ્કર કેાઈના વિશ્વાસ ન કરતાં પાદુકાને હાથમાં લઈને માતાની જેમ તે દેવીને પૂજવા આવ્યા. એટલે રાજા જેટલામાં પ્રગટ થઈ તેને આકાશ કરે છે, તેવામાં પાદુકા પહેરીને પક્ષીની જેમ તે ઉડી ગયા. ‘ અરે !
.
આ ચાર જાય છે, જાય છે, એમ રાજાથી પ્રેરિત થયેલા સર્વ સુભટો કોલાહલ કરીને તેની પાછળ દોડવા લાગ્યા.
