________________
૧૯૦
નામના પુત્ર હતેા. જન્મથી તેના અંગમાં દુષ્ટ કાઢરેગ થયા હતા, તેના અનેક પ્રતિકાર કર્યા, પણ તે બધા વિફુલ ગયા એમ કરતાં સાત વર્ષ થઈ ગયા, એટલે એક દિવસે રાજાએ નગરમાં બધા લોકોને પટહ ઘાષણાથી જાહેર કર્યુ” કેઃપડિત કે અપડિત-જે કોઇ મારા પુત્રને રોગ દૂર કરશે, તેને અ રાજ્ય આપવામાં આવશે.
હવે તે નગરમાં યશાદત્ત વ્યવહા૨ીની લક્ષ્મીવતી નામે સુતા હતી. તે ધર્માંમાં તથા વિશેષ રીતે શીલમાં બહુ તપર હતી. તેણે પેાતાના શીલની પરિક્ષા કરવા પટહુને અટકાવીને પેાતાના હસ્તસ્પર્શ માત્રથી કુમારને સ્વસ્થ કર્યાં. પછી હાથી, અશ્વ અને સ્થના દાન પૂર્વક કુમારની સાથે તેના વિવાહમહાત્સવ થયા, અને અવસરે તે કુમારને રાજ્યાસન પર એસારીને રાજાએ પ્રત્રજયા અંગીકાર કરી. કારણ કે ઉત્તમ જનેા અવસરને જાણનારા હૈાય છે. પછી સ્વર્ગના રાજ્ય સમાન સામ્રાજ્ય ભાગવતાં દેવરાજે એકદા ત્યાં પધારેલા પુઢ઼િલાચા ને વંદન કરીને પૂછ્યું કેઃ- હે પ્રભો ! મને સાત વર્ષ વ્યાધિ શાથી થયા અને તે એ રાણીના માત્ર કર સ્પર્શ થી શી રીતે નાશ પામ્યા,' એટલે ગુરૂ ખેલ્યા કેઃ
‘હે રાજન્ ! પૂર્વ ભવમાં તું દેવદત્ત નામે શ્રેષ્ઠ હિતે. તેને ગેાપા, દેપા, સિવા અને શૂરા એવા નામના તથા મિથ્યાત્વથી વાસિત એવા ચાર પુત્ર હતા, તેમાં કપટી શ્રાવક થયેલ એવા ચેથા પુત્રને તે મૃગસુંદરી નામની શ્રાવકસુતા પરણાવો. તે મૃગસુંદરીને ખાલ્ય વયથી એવા અભિગ્રહ હતા કે:જિનેશ્વર દેવને પૂજીને અને સચતાને પ્રતિલાભીને એક (વખત) ભાજન કરવું, અને રાત્રે કદાપિ ન જમવું.’
