________________
પ૯
“હે ભદ્ર તું ભોજન કેમ કરતો નથી ?” તે બોલ્યો કે –“શું તમે મારા નિશ્ચયને નથી જાણતા ? દેવ પૂજ્યા સિવાય શું કદાપિ પ્રાણતે પણ હું ભજન કરૂં છું ?” એટલે તેઓ બોલ્યા કે – જો અમને ગોળ આપે, તો તરત અમે તે દેવ બતાવીએ.” પછી તે વાત તેણે કબૂલ રાખી, એટલે તેઓ મનમાં પ્રમુદિત થયા, અને તેના દેખતાં તે ખડેને પૂર્વની જેમ પુનઃ બરાબર યથાવયવ ગોઠવીને બિંબ સજી તેને બતાવ્યું. આ પ્રમાણે જોઈને તે પુણ્યાત્મા અતિશય ખેદ પાયે, અને સાત્વિક શિરોમણિ એવા તેણે એવો અભિગ્રહ લીધો કે - જ્યાંસુધી આ બિંબ અખંડ ન થાય, ત્યાં સુધી સર્વથા મારે ભેજન ન કરવું.' એટલે રાત્રિએ સ્વપ્નમાં તેને અધિષ્ઠાયક દેવે કહ્યું કે --હે ભદ્ર ! ચંદનના વિલેપનથી આ સાતે ખંડેને મેળવતાં તે અખંડ થશે.” પછી પ્રભાતે તેણે તેમ કર્યું. એ પ્રમાણે શ્રી અભિનંદનના બિંબને પ્રગટ રીતે અખંડાકારવાળું કરીને તે ભિલેને ગેળ વિગેરે વસ્તુઓ આપી તે કોઈ સારા સ્થાનમાં સ્થાપીને તેની પૂજા કરવા લાગ્યો. આથી તે મહામહિમાથી પ્રકાશમાન થે થયું, અને ચારે દિશાઓથી ઘણું સંઘ ત્યાં આવવા લાગ્યા. તેના પ્રભાવથી ઉતપન્ન થયેલ પ્રાગ્વાટ વંશમાં મુગટસમાન અને ચતુર એવાં હાલાશાહ પુત્રે ત્યાં એક રીત્ય કરાવ્યું. તેનું માહાતમ્ય સાંભળીને માલવેશ રાજા ત્યાં પ્રતિદિન પૂજા વિજ તથા સ્નાત્રાદિક મહોત્સવ કરવા લાગ્યો.
નિયમમાં એકાગ્ર ચિત્તવાળો તે શ્રાવક એ રીતે દેવની પૂજા કરીને પ્રતિષ્ઠાને પામ્યા. માટે દઢ આસ્થાવાળા ભવ્ય જને એ શ્રી જિનપૂજનાદિક કરીને જ અન્ય કાર્ય કરવું.
