________________
62
પેાતાના જન્મને સફળ કરવા લાગ્યા. હવે ચામાસા પછી આચાર્ય મહારાજ માસકલ્પ કરવાની ઇચ્છાથી ફુલવદ્ધિ પુરમાં પધાર્યા. ત્યાં શ્રદ્ધાલુશ્રાવકામાં અગ્રેસર અને જૈનમતને વિશેષ રીતે ખ્યાતિમાં લાવનાર એવા પાડ્સ નામે શ્રાવક હતા. તે પવિત્ર થઇને દરરોજ જિન ભગવંતની ત્રિકાલ પૂજા કરતા હતા. બે વખત આવશ્યક ક્રિયા કરતા અને ગુરૂના સુખ કમળથી જૈન તત્ત્વ સાંભળતેા હતા, પરંતુ તે રિદ્ર હતા. અહા ! વિધાતાની વિચિત્રતાને ધિક્કાર થાઓ તે પરમ શ્રાવક પારસ એકદા મહિભૂમિએ ગયા, ત્યાં અમ્લાન પુષ્પસમૂહથી માંડિત એવા લેબ્યુ (ઢેફા ) ના ઢગલા તેણે જોયા અને તથા વિધ તે આશ્ચર્યકારક જોઈને ગુરૂમહારાજ પાસે આવી તેણે તે વૃત્તાંત નિવેદન કર્યા. એટલે ગુરૂમહારાજ પણ તેના મુખથી તે સ્વરૂપ જાણીને તેજ શ્રેષ્ઠી સાથે તે સ્થાને આવ્યા, અને અહિં અતિશય યુક્ત કોઈ આહુતી પ્રતિમા હોવી જોઇએ.’ એમ અતરમાં વિચારીને તરત તેમણે તે ભૂમિ ખાદાવી. એટલે તત્કાળ ત્યાં પ્રફુલ્લિત કમળની પ્રભા સમાન એવી શ્રી પાર્શ્વનાથ પ્રભુની પ્રતિમા પૂર્વ પુણ્યના ઉદયથી પ્રગટ થઈ. પછી સંતુષ્ટ થયેલા તે શ્રેષ્ઠી ઉત્સવપૂર્વક તેને નગરમાં લઈ જઈને કોઇક તૃણુની કોટડીમાં સ્થાપીને તેની પૂજા કરવા લાગ્યા. બીજે દિવસે તે બિંબના અધિષ્ઠાયક ન'તરે આવીને તે શ્રેષ્ઠીને સ્વસમાં કહ્યું કે:— હે ભદ્રે ! તુ... ભગવ'તા પ્રાસાદ કરાવ.' એટલે તેની આગળ તે ખેલ્યા કેઃ— હું ધન વિના તે શી રીતે કરાવું ?' પછી વ્યંતરે તેને કહ્યું કેઃ—‘હું ભદ્ર ! આ મારૂં' વાકય સાંભળ—પ્રતિમાની આગળ લેાકાએ જુહારેલ અક્ષતા પણ બધા મારા પ્રભાવથી દરરાજ સવારે સાનાના થઇ જશે. આ પ્રમાણે અવશ્ય તને પ્રાસાદને
.
