________________
૧૧૧ પિતાને વારંવાર નિંદવા લાગ્યો. એટલે ગુરૂમહારાજ કંઈક વિચાર કરીને બોલ્યા કે – હે રાજેદ્ર ! તું ખેદ ન કર. બાર પ્રહરના પ્રાંતે તને સમાધિ થશે.” આ પ્રમાણે રાજાને સ્વસ્થ કર્યો, એવામાં નિષ્ણુત સમયે કોઈએ આવીને રાજાને કહ્યું કે તારો કર્ણ શત્રુ મરણ પામ્યું. કારણ કે રાત્રિએ કંઈક વિષણુતા પ્રાપ્ત થતાં નિંદ્રાથી મુદ્રિત લોચનવાળો, કૂદતા ઘોડા પર બેઠેલા કંઠમાં સુવર્ણની સાંકળી પહેરેલે એ તે જમીનમાં પ્રવિષ્ટ વટવૃક્ષની શાખાપર અધર લટકીને એક ક્ષણવારમાં પંચત્વ પામ્ય-આવું નજરે જોઈને હું આવ્યું છું.” પછી પક્ષભર શેચ કરીને (૭૨) રાજાઓ સહિત કુમારપાલ હેમસૂરિ સાથે તીર્થયાત્રા કરવા ચાલ્યા. તે તમને નવાણું લક્ષ સુવર્ણયુક્ત છાડાદિક તથા બીજા (૧૮૦૦) પૌઢ શ્રેષ્ઠીઓએ સાથે પ્રયાણ કર્યું અને (૧૮૭૭) સ્વર્ગ વિમાનના જેવા દેદીપ્યમાન એવા દેવાલયે પણ સાથે લીધા. રસ્તામાં ગુરૂની જન્મભૂમિ સમજીને ધંધુકપત્તનમાં તેણે જોલીવિહાર નામનો એક પ્રાસાદ કરાવ્યો અને ત્યાં મોટી પ્રભાવના કરી તે શત્રુ જયે ગયા. ત્યાં શ્રી સંઘની સાથે અચા, દેવજ અને દાનાદિક કર્યા. તે અવસરે કોઈક ચારણ સમયોચિત આ પ્રમાણે છે . કારણ કે તેવા પ્રાયઃ સ્વભાવથી જ સમયજ્ઞ હોય છે – નવશઃ (નવવાર) કહેવા પરથી નવ લાખનું દાન સમજવું. - પછી માળ પહેરવાને માટે ત્યાં શ્રી સંઘ મળે અને વાગભટે પ્રથમ માળ ચાર લાખમાં માગી. એવામાં કઈ પ્રચ્છન્ન પુરૂષે તેને આઠ લાખમાં માગી, એટલે વાગભટે તેને સેળ લાખમાં માગી. એ પ્રમાણે મૂલ્ય વધતાં સવા કે ટીક્રોડમાં તે માળ માગતાં પ્રચ્છન્ન પુરૂષ પ્રગટ થયો. પછી તેને સામાન્ય વેશવાળ જોઈને રાજાએ મંત્રીને કહ્યું કે “દ્રવ્યની
