________________
૧૧૨
વ્યવસ્થા તારે કરવી.” એટલે મંત્રીએ તેને કહ્યું કે હે ભદ્ર ! તારી પાસે દ્રવ્ય કયાં છે? અને આ ઈદ્રમાળ કેમ પહેરીશ ? અરે ! આમ કરતાં તને લજા પણ થતી નથી ?” પછી તે મંત્રીને એકાંતમાં લઈ જઈને તેને રત્ન બતાવ્યું, એટલે તે રત્ન સવા કેટી મૂલ્યનું જાણીને મંત્રીએ તેને કહ્યું કે –હે ભદ્ર આવું રત્ન તારી પાસે ક્યાંથી ?” તે બોલ્યો કે આવા પાંચ રત્નો મારી પાસે છે; અને તેને સંબંધ સાંભળે –“મધુમતી નગરીમાં પ્રાવાટ જ્ઞાતિના મંડન રૂપ હાસ ના મન મારે પિતા સૌરાષ્ઠિક વણિક હતા. એક દિવસે મરણ પાસે આવતાં તેણે મને કહ્યું કે – હે વત્સ! પ્રહણથી (નૌકામાર્ગના વ્યાપારથી) મેં બહુ ધન ઉપાર્જન કર્યું છે. તે બધા દ્રવ્યના સાર ભૂત આ પાંચ રને મેં લીધાં છે. તે ગ્રહણ કર અને મારું આ કૃત (કથન રહસ્ય) સાંભળ એમાંનું એક એક રત્ન શત્રુંજય, રેવતાચલ અને પ્રભાસ પાટણમાં વાપરવું, અને બે રત્ન તારા ધન તરીકે રાખવાં.” એમ કહીને તે સ્વર્ગસ્થ થયે, એટલે હું મારી માતા સાથે અહીં આવ્યો છું. અને તેને મેં ૫ર્દિભવનમાં બેસારી છે. આ પ્રમાણે સાંભળીને સંતુષ્ટ થયેલ સચિવે તે વૃત્તાંત રાજાને નિવેદન કર્યો. એટલે રાજા તેની માતાની સન્મુખ ગયો, અને મહત્સવ પૂર્વક તે વૃદ્ધાને ત્યાં ચૈત્યમાં લાવીને જાણે સાક્ષાત્ ગુણશ્રેણીજ હોય એવી માળા તેને પહેરાવી. પછી સ્વામીના વક્ષઃસ્થલમાં એક દેદીપ્યમાન હાર પહેરાવીને રાજાએ તે કીંમતી રત્નને હારમાં નાયક (ચગદુ-તખતું) ને સ્થાને
સ્થાપન કર્યું. પછી બીજા બે રત્નને પણ વ્યય કરીને તે પુણ્યવાન શ્રી જગડ શેઠ અને રાજા સર્વ તીર્થોની યાત્રા કરીને સ્વસ્થાને ગયા.
